Monday, March 12, 2007

අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයට සාක්ෂි සැපයීම

ත්‍රස්තවාදයෙන් දශක කිහිපයක් බැටකෑ අපි අද තීරණාත්මකව ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීම අබියස සිටිමු. නමුත් ඊට වඩා සැම අතින්ම දරුණු හා බලවත් අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ ගොදුරක් වීමේ අවදානකටද ලක්ව සිටිමු. රටක ජනතාව සූරාකෑම සඳහාත්, තම ඒකාධිපති බලය පවත්වාගෙන යාම සඳහාත් පාලකයන් ජනතාව මත රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක කරන්නේ යම්සේද, එසේම අන්රටවල් සූරාකෑමත් තම ඒකාධිකාරය පවත්වාගෙනයාමත් අරමුණු කරගෙන අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය එයට වඩා විශාල පරිමාණයෙන් දුප්පත් රටවල් මත ක්‍රියාත්මක වෙයි. අසූ ගනන්වල අගභාගයේදී සෝවියට් දේශයේ බිඳවැටීමත් සමඟම අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ තනි නියමුවා බවට පත්වීමට ඇමෙරිකාවට හැකිවිය. අන් ඕනෑම දෙයකට මෙන්ම ත්‍රස්තවාදයටද තම ක්‍රියාවන් සාධාරණීකරණය කිරීම සඳහා යම් න්‍යායක් අවශ්‍ය වේ. කොටි ත්‍රස්තවාදය මෙහිදී දඩමීමා කරගෙන ඇත්තේ දෙමළ ජනතාවට අහිමී ඇතැයි කියන ඊනියා අයිතිවාසිකම් කිහිපයකි. සාමාන්‍ය ත්‍රස්තවාදයක් එවැනි සරල හේතු දැක්වීමකින් සාධාරනීකරණය කිරීම අත්‍යාවශ්‍ය කාරණයක් ම නොවේ. ත්‍රස්තවාදයට තම කටයුතු කිසිදු හේතුවකින් තොරව නිර්ලජ්ජිතව කරගෙන යාමට වුවද හැකිය. නමුත් රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය තරමක් ශීලාචාර වන අතර ඉතා සියුම් ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ. කොටි ත්‍රස්තවාදීන් ගම්වලට පැන අහිංසක ජනතාව කැතිගා දැමුවද, අසූ ගනන්වල රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය තම ක්‍රියාකාරකම් නාඳුනන තුවක්කුකාරයාගේ ගිනුමට බැරකිරීමට තරම් කෛරාටික විය. ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදය මෙහිදී රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයටත් වඩා අතිශය සියුම් උපක්‍රම භාවිතා කරයි. ඉරාකයට සමූල භාතක අවි චෝදනාව පටවා ආක්‍රමණය කර අවසානයේ දිනකට සිය ගනනින් සිදුවන අපරාධ වල වගකීම ඉරාක ජනතාව ‍මතම පටවනුයේ ඒවා මුස්ලිම් කල්ලි අතර ගැටුම් ලෙස අර්ථ දක්වමිනි.


අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක වීමේදී යම් යම් පියවරයන් කිහිපයක් පැහැදිලිව හඳුනාගත හැකිය. ප්‍රථමයෙන් තම අධිරාජ්‍යයේ කොටස්කරුවන් හෝ සේවකයන් නොවන රටවල් හඳුනාගනී. දෙවනුව, කුමන හෝ ගැටළුවක් එම රට තුල නිර්‍මාණය කිරීමට අධාර හා අනුබල දෙයි. එසේ නොකල හැකිවුවහොත් කිසිදු හේතුවක් නොමැතිව සම්භාදක පනවා පරාජය බාරගනී. කියුබාව මීට හොඳ නිදසුනකි. නමුත් ලංකාව තුල අදාල ගැටළුව නිර්‍මාණය කිරීමට අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය සමත්විය. එසේ යම් ගැටළුවක් නිර්‍මාණය කලහැකි වුවහොත් තෙවනුව, එයට මැදහත්කරුවන් හෝ උපදේශකයන් ලෙස පැමිණ තම අරමුණ ඉටුකරගැනීමට යොමුවෙයි. මෙය සුඩානයේදී සාර්ථක වුවද ලංකාවේදී අසාර්ථක වූයේ ජාතික බලවේගයන් තමා ඉදිරිපිට තිබූ අභියෝගය නිසි පරිදි තේරුම් ගැනීමට සමත් වීම නිසාය. මෙබඳු අසාර්ථකවීමක් හමුවේ අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ ඊළඟ පියවර වනුයේ එක්සත් ජාතීන් වශයෙන් හඳුන්වන අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ බලල් අත මඟින් තම ත්‍රස්තවාදී අරමුණ කරා ළඟාවීමයි. මේ සඳහා යම්කිසි අකාරයේ හේතු දැක්වීමක් අවශ්‍යය ය. එනිසා අද අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයට ලංකාව ගොදුරුකරගැනීම සඳහා සාක්ෂි අවශ්‍ය වී තිබේ. ඒ සඳහා ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි සොයාගැනීම තුල ඔවුන්ගේ ඉදිරි වැඩපිලිවෙල තීරණය වේ. ඉරාකයට කාලයක සිට ඇස ගසාගෙන සිටියත් ගල්ෆ් යුද්ධය වැනි තීරණාත්මක සාක්ෂියක් එනතුරු ඔවුහු සාක්ෂි ගොනුකරගෙන සිටියහ. ඇෆ්ගනිස්ථානය සඳහා තීරණාත්මක සාක්ෂිය වූයේ ලෝක වෙළඳ මධ්‍යස්ථාන ප්‍රහාරයයි. යමිකිසි ආකාරයකින් සාධාරණීකරණක කලහැකි බොරු සාක්ෂියක් සොයාගත හැකිනම් අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ඉතාමත් දරුණු ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක වන බවට ඇ‍ෆ්ගනිස්ථානය හොඳම නිදසුනකි. නමුත් එවන් තීරණාත්මක සාක්ෂියක් ලංකාවෙන් සොයාගත නොහැකි නිසා එබඳු මැදිහත්වීමක් කිරීමට අවකාශයක් නැත. එනිසා යම් යම් සුළු සාක්ෂි කීපයක් මත එක්සත් ජාතීන් හරහා අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක කිරීම නවතම සැලසුමයි. මෙම ආකාරයට අධිරාජ්‍යවාදයේ ගොදුරු බවට පත්වූ රටවකට හොඳම උදාහරණය නම් නැගෙනහිර ටිමෝරයයි. එම සැලසුමේ කොටසක් ලෙස ඔවුන් තමන්ගේ රූකඩ ලවා රජයට මානව හිම්කම් චෝදනා එල්ල කිරීම දැනටම අරඹා ඇත.

අද විජාතික බලවේගවල ප්‍රධාන මාතෘකාවක් බවට පත්වී ඇත්තේ රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයයි. මෙය මවාපෑමක් බව සියලු ජනතාව දන්නා නිසා සිරස ඇතුලු විජාතික ජනමාධ්‍ය වල අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳ ප්‍රචාරයන් මහජනතාවට කන්දොස්කිරියාවක් විනා කිසිසේත්ම ප්‍රවෘත්ති නම් නොවේ. ජනතාව එම ප්‍රවෘත්ති නරඹා, අනේ අවාසනාවට ඇත්ත කතාවක් නේද කියා චැනලය මාරු කරති. නමුත් මුද්‍රිත හා ඉලෙක්ට්‍රොනික මාධ්‍ය දිගින් දිගටම අතුරුදහන්වීම් ගැන හුඹස් බියක් ජනතාවට ඇතිකිරීමට වලිකති. මෙහිදී මෙම ජනමාධ්‍යවල කාර්‍යභාරය වනුයේ ලංකාවේ ජනතාව‍ට ප්‍රවෘත්ති සැපයීමට නොව කොන්ත්‍රාත් ක්‍රමයට විජාතිකයින්ට සාක්ෂි සැපයීමයි. රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයක් ඇත්නම් එය දැනිය යුත්තේ ජනතාවටයි. අද ජනතාවට දැනෙන රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයක් නැත. නමුත් ත්‍රස්තවාදීන්ට නම් බොහෝදේ දැනෙමින් පවතින බව පෙනේ. අසූව දශකයේ අගභාගයේ දිනවල හයට කලින් රෑට කා නාඳුනන තුවක්කුකාරයාට බියේ නොනිදා රැය පහන්කල අයුරු ජනතාවට තාම මතක තිබේ. පාසල් යනවිට පාරේ දැවෙන මල සිරුරු දෙස නොබලන ලෙස දෙමාපියන් ඉතා තදින් අවවාද කලසැටි මගේ මතකයේ හොඳින් සටහන් වී තිබේ. පසුගිය වසර තුල සිදුවූ සිද්ධීන්ගෙන් සමන්විත සිරසේ දිනපතා පෙන්වන මිනී පෙරහැරේ සඳහන් ගානට වඩා වැඩි ගනනක් එකවර හන්දිවල පුලුස්සා දමා තිබූ යුගයක් තිබී බව ජනතාවට මතක තිබේ. එදා උගුරට එනකම් මිනී කෑ මස් වැද්දෝ අද මාධ්‍යවේදියෙක් අත්අඩංගුවට ගත්විට, කැලෑවකින් මල සිරුරක් සොයාගත්විට උගුර ලේ රහ වනතුරු කෑ ගසති. ඉහත මාතෘකාව ගැන තමා කරන සෑම වචනයක් වචනයක් පාසාම ලංකාවේ ජනතාවට දැනෙන්නේ ලේ ගඳ බව සමහර නායකතුමන්ලාට නොතේරේයැයි සිතිය නොහැක. නමුත් බටහිර හාම්පුතුන් නූල් අදින විට අතපය පමනක් නොව දිව ආදියද නටන නිසා ඔහුටද කරකියාගතහැකි දෙයක් නොමැත.

රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ පාලන සමය තුල සටනේ වාසිය තිබූයේ අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයටයි. එම අවදියේ සාම ගිවිසුම් ගැසීම‍ටත්, නිරීක්ෂකයන් මෙරට රැඳවීමටත් ඔවුනට හැකිවිය. අද සියල්ල අහෝසි වී සටනේ වාසිය අපට අත්වී තිබේ. නමුත් සටන දිනා ඇති බවට කිසිවෙකු උපකල්පනය කලහොත් එය අපි අපවම රවටාගැනීමකි. සටනේ වාසිය අද රැඳී ඇත්තේ තීරණාත්මකව සාක්ෂි ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට සමත්වීම තුලයි. ඔවුන් අපමත බලෙන් පටවන්නට හදන මතවාදය එසේ ලෙහෙසියෙන් සිල්ලර ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කල හැක්කක් නොවේ. මෙහිදී වඩා වැදගත් වනුයේ අනතුර වටහාගැනීමත් එය සම්බන්ධයෙන් ජනතාව දැනුවත් කිරීමත්, ඉන්පසු ජනතාවගේ සහාය ඇතුව චෝදනා දැඩිලෙස ප්‍රතික්ෂේප කිරීමත් විනා දෙපැත්ත ෂේප් කරමින් කල්මැරීම නොවේ.

සියල්ලන්ට පසුව අවදිවීම

රෝහණ විජේවීර මහතා තම සගයන්ට කීවේ සියල්ලන්ට පෙර අවදිවන ලෙස යි. දෙවරක් ම සියල්ලන්ට ම පෙර අවදිවන්නට යෑම නිසා දෙවතාවේදී ම දහස් ගනනකට සියල්ලන්ටම පෙර නිදාගැනීමට සිදුවිය. නමුත් අද ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ඉතාමත් සවිඤ්ඤාණික ලෙස දේශපාලන වටාපිටාව තේරුම් ගනිමින්, ඉතාමත් සක්‍රීය ලෙස තමන්ගේ භූමිකාව රඟදක්වමින් සිටී. එයට හේතුව වනුයේ රෝහණ විජේවීර මහතාට කියාදීමට හැකියාවක් නොවූ සියල්ලන්ට ම පෙර අවදිවන්නේ කෙසේද යන්න සිංහල ජාතික ව්‍යාපාරය තුලින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හා අනෙකුත් සක්‍රිය දේශපාලන බලවේගවලට කියාදීමයි. (දේශපාලන බලවේග යයි කියාගන්නා දේශපාවාදෙන බලවේග වලට මෙම න්‍යාය අදාල නොවේ. මක්නිසාද යත් ඔවුන්ගේ දේශපාලන භාවිතාව කිසිසේත්ම රටතුල මතුවන මතවාදයන්ට හා බලවේගවලට අනුව සකස් වන්නක් නොවීමයි.)

අද ලංකාව ඉතා දරුණු දේශපාලනමය හා ආර්ථිකමය අභියෝග රාශියකට මුහුනපා ඇත. දේශපාලනමය වශයෙන් ගත්කල, රට බෙදා වෙන්කිරීමටත්, ඉතා දියාරු ව්‍යවස්ථාවක් තුල රටේ ස්වෛරීභාවය දුර්‍වල කිරීමටත් ඒතුලින් බටහිරට අධිරාජ්‍යවාදී මංකොල්ලකාරයින් සඳහා අරාජික පාරාදීසයක් නිර්‍මාණය කිරීමටත් ඉතා ශක්තිමත් පෙරමුණක් ලෙස සියලු විජාතික බලවේග ක්‍රියාකරමින් සිටී. අද ජාතික ව්‍යාපාරය ඉතා නිවැරදිව හඳුනාගෙන ඇති පරිදි ලංකාවේ දේශපාලන බලවේග දෙකක් වෙයි. එකක් නම් ජාතික බලවේගයයි. අනෙක නම් විජාතික අවජාතක සංකලනයයි. විජාතික හා අවජාතක සංකලනය යනු කුමක්ද යන්නත්, එහි ව්‍යුහයත්, එහි උපක්‍රමයනුත් ඉක්මනින් හා නිවැරදි ව වටහාගැනීම තුල එය පැරදවීමේ ශක්‍යතාවය රඳා පවතී. ආර්ථික වශයෙන් ගත්කල, සියලු අංශයන් තුල විදේශ සමාගම් තමන්ගේ බලඅධිකාරය තහවරුකරගනිමින් රාජ්‍ය අංශයේ හා දේශිය පෞද්ගලික අංශයේ ව්‍යාපාර හා සේවාවන් දෙවන පෙලට තල්ලුකරමින් රටේ ආර්ථිකය හසුරුවන ප්‍රධාන බලවේග බවට පත්වෙම්න් සිටී. අවසානයේ රාජ්‍ය අංශය හුදෙක් සුබසාධක සේවා සැපයුම් කරුවෙක් බවට පත්වනු ඇති අතර දේශීය සමාගම් බහුජාතික සමාගම් තුලට උරාගනු ඇත.

දේශීය ආර්ථිකයක් හා ආර්ථික නිදහස ගැන කතාකරන බලවේග තවදුරටත් දිරාගිය මාක්ස්වාදී මතවාදවල වහලුන්බවට පත්වී සිටීම තුල ඔවුන් නව ආර්ථික ආක්‍රමණවල ස්වරූපය හා ඒවාගේ අරමුණු වටහාගැනීමට අසමත්වී සිටී. පෞද්ගලීකරණය වලක්වාගැනීම හා සුබසාධක සේවා දියුණුකිරීම යන සංකල්ප දශක ගනනාවත් තිස්සේ පට්ටා ගැසීම විනා ආර්ථික නිදහස උදෙසා නව සංකල්ප බිහිකරීමටත් ඒවා දියුණුකිරීමටත් දිගින් දිගටම අසමත් වුවහොත් අවසානයේ ජනතාවට ඉතිරිවනුයේ දිරාගිය රාජ්‍ය සංස්ථාවක සාඩම්බර හිමිකරුවන් වීම පමණි. උදාහරණයක් ලෙස රාජ්‍ය බැංකු පෞද්ගලීකරණයෙන් ගලවාගැනීමට අප අපමණ වෙහෙසක් දැරුවත්, මෑතක සිට ඉතා සීග්‍රයෙන් ව්‍යාප්ත වන ජාත්‍යන්තර බැංකු සමඟ තරඟ කල හැක්කේ කෙසේද කියාවත්, ඒවායෙන් ඉදිරියේදී දේශීය ආර්ථිකයට කරණු ලබන බලපෑම ගැන අධ්‍යනය කිරීමට හෝ ඒ සඳහා ගතහැකි සාර්ථක ප්‍රතිකියාවන් කුමක් ද යන්න ගැන සැලසුම් කිරීමටත් කිසිවෙක් ඉදිරිපත් වී නැත. අද HSBC ප්‍රමුඛ ජාත්‍යන්තර බැංකු ඉතා සිග්‍රයෙන් හා තරඟකාරී ලෙස සාමාන්‍ය ජනතාව අතරට සමීපවෙම්න් සිටී. ටෙලිකොම් සමාගම පෞද්ගලීකරණයෙන් බේරාගැනීමට අප බලවත් සටනක් ගෙනගිය ද අපට අමතක වූ‍ දෙයක් නම් සියලු ජංගම දුරකථන සමාගම් පෞද්ගලික සමාගම් බවත් ඒවා ජනතාව මත අධික බරක් පටවමින් අධික ලාභ උපයන බවත් ය. සූරාකන්නා ප්‍රථමයෙන් අවදිවන බවත් අප සැමදා ඔවුන්ට පසුව අවදි වී නිදිගැට කඩමින් පරන සූත්‍රයන් ම වමාරාකන බවටත් මෙය කදිම උදාහරණයකි. සංසන්දනය කිරීමට රාජ්‍ය විකල්පයක් නොමැතිවීමත්, ප්‍රථම ජංගම දුරකථනය ම ‍‍හඳුන්වා දුනනේ එම සමාගම් නිසාත් ෂෙල් ගෑස් සමාගම සම්බන්ධයෙන් කලා සේ අඩාපාලි කීමට ජනතාව නොපෙලඹුනේ ඉහත සූරාකෑම ගැන ඔවුන්ට නිසි අවබෝධයක් නොමැති වූ බැවිනි. මොබ්ටෙල් වැනි සමාගම්වල යම්කිසි රාජ්‍ය අයිතියක් ඇතද, ඔවුන් පවා මුනිවත රකිමින් තම අයකිරීම් එලෙසම පවත්වාගෙන යන්නේ යම් යම් බලපෑම් නිසා බව ද සමහරු කියති. කෙසේවූව ද අද ලංකාව ඉතා ඉහල දුරකථන බිලක් අයකරන රටවල් කිහිපය අතරින් එකකි. ලංකා විදුලිබල සංස්ථාව පෞද්ගලීකරණයෙන් ගලවාගැනිමට වෘත්තීය සම්ති හා අනෙකුත් දේශපාලන බලවේගයන් ක්‍රියාකරගෙන යාම පැසසිය යුත්තකි. නමුත් ඉතා මෑතකදී අනුරාධපුරය හා පොලොන්නරුව දක්වාම ඉන්දියාවේ සිට විදුලිබල සැපයුමක් ලබාගැනීමට ගිවිසුම් අත්සන් කෙරිණි. ප්‍රථම අදියර ලෙස එය ඒ ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක වුවද, ඉන්පසු එය තවදුරටත් පුළුල් කෙරෙනු ඇත. ඉන්දියාව අධිරාජ්‍යවාදයේ කොටස්කරුවෙකු වූයේ ඉතා මෑතකදීය. එය ස්ථිර ව සනාථ කලේ ඇමෙරිකාව හා ඉන්දියාව අතර අත්සන් කෙරුණු න්‍යෂ්ට්ක ගිවිසුමයි. මෙය හදිස්සියේ සිදුවූවක් නොවන අතර එම කොටස් ගනුදෙනුව වසර ගනනාවක් තිස්සේ සැලසුම් කෙරුනක් වියයුතුය. නමුත් කලඑලි රැඟුමට පෙර අපට එය වටහාගත නොහැකි වූයේ තවමත් අපි පසුව අවදිවන්නන් වීම නිසාය. කෙසේවූවත් ඉන්දියාවේ මෙම විදුලිබල ආක්‍රමණය විදුලිබල මණ්ඩලය පෞද්ගලීකරණය කිරීම හා සමාන ප්‍රථිඵල ගෙනදෙන බව අප අදම වටහාගත යුතුය. ඉන්දියාව අප හඳුනාගෙන සිටියේ අපගේ මිතුරෙකු ලෙසයි. නමුත් දැන් දැන් ඉන්දියාවේ නව උවමනාවන් තුල ඔවුන් අප තලාපෙලා දැමීමට සූදානම් වනු දැකිය හැකිය. සන්ටෙල් සමාගම ටාටා සමාගම විසින් මිලට ගැනීමත්, ඉන්දියානු සමාගම් ජංගම දුරකථන ක්ෂේත්‍රයට පිවිසීමත්, ජපන් වාහන පරයා ඉන්දියන වාහන ලංකා වෙළඳපොල ආක්‍රමණය කරමින් සිටීමත්, ඉන්දියානු ආර්ථික ආක්‍රමණයේ පියවරවල් වේ. ඉන්දියාව බැරිනම් පාකිස්තානයෙන් හෝ චීනයෙන් උදව් ගනිමු යැයි අද සමහරු පවසති. රෑ වැටුන වලේ දවල් නො‍වැටෙන ලෙසත්, කවරෙක් කවරෙකුට සැබැවින්ම හිතවත් වේද? යන සංස්කෘත කියමනත් මෙහිදී සිහිපත් කරනු වටී. චීනය මෑතදී හම්බන්තොට වරාය සෑදීටමට උදව් කිරීමට ඉදිරිපත් විය. එම ගිවිසුම් ගැන සියල්ල නොදැන සිටියත් චීනය පවා මේ සැරසෙන්නේ දාන පාරමිතාව පිරීමට නොවන බව අප වටහාගත යුතුය. හම්බන්තොට වරාය ඉදිකිරීමෙන් අනතුරුව එහි ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් චීනය කුමන වගකීමක් හා අයිතිවාසිකමක් දරයි ද යන්න ගැන තවමත් හරිහමන් තොරතුරක් නැත. මෑතකදී මාලදිවයිනේ යුධ කඳවුරක් ඉදිකිරීමට චීනය සාකච්ඡා කල බව මෙහිදී සිහිපත් කල යුතුය.

මේ ආකාර‍යෙන් බලන විට අපි මරණ තුනක් මැද පැණිකමින් සිටින බව පැහැදිලි වේ. කල යුත්තේ කුමක්ද?

සියල්ලන්ට ම පෙර අවදිවෙමු!

Friday, February 02, 2007

නිදහස

මගේ දේශය, මගේ ජාතිය, මගේ ආගම,

මට ලබාදුන් ත්‍යාගයයි.

චන්ඩ මාරුතයේ නොසෙල්වෙන

චින්තනය නිවහල්

(නන්දා මාලනී මහත්මීයගේ ගීතයකිනි)


නිදහස විවිධාකාරය; ආර්ථික නිදහස, දේශපාලන නිදහස, ආදී වශයෙනි. හතලිස් අටේ අප ලැබුයේ දේශපාලන නිදහස පමණක් බවත්, ආර්ථික වහල්භාවය තුල දිනෙන් දින අප සිරවෙමන් සිටින බවත් ප්‍රකට සත්‍යයකි. නමුත් නන්දා මාලනී මහත්මියගේ ඉහත ගීතයෙහි අවධාරනය කරන චින්තනයේ නිදහස ඉහත සියලු නිදහස අභිබවා සිටී. ආක්‍රමණික‍යා ප්‍රථමයෙන් දේශපාලන නිදහස උදුරාගනී, දෙවෙනුව ආර්ථික නිදහසත් ඉක්බිති අන් සියලු ආකාරයේ නිදහසත් උදුරාගනී. නමුත් චින්තන නිදහස උදුරාගැනීම එතරම් ලෙහෙසි නැත. විශේෂයෙන් ම ඉතා සවිමත් සංස්කෘතික අනන්‍යතාවයක් හා අතිශයින් සවිමත් චින්තනයකට උරුමකම් කියන සිංහලයාගේ චින්තන නිදහස උදුරාගැනීම අවශ්‍යනම් ඒ සඳහා ඉතා අධික මිලක් ගෙවීමට සිදුවනු නියතය. චින්තන නිදහසෙහි ඇති ශක්තිය අද කවරදාටත් වඩා බටහිරයන් තේරුම් ගනිම්න් සිටිති. සිල්ලර ක්‍රම වලින් අපගේ චින්තන නිදහස උදුරාගැනීමට නොහැකි වූ තැන ඒ සඳහා ඉහත සඳහන් අයුරින් අධික මිලක් ගෙවීමට අද ඊනියා ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව සූදානම් වනු දැකිය හැකිය. අද අපට සාමතෙල් බෙදන ජපනා ඉතා ඉහල මිලකට සියලු නිදහස නැතිකරගත් ජාතියකි. ලක්ෂ ගනනක ජනතාවගේ රුධිරය තුලින් ජපානය යුධමය, දේශපාලනමය, ආර්ථිකමය හා චින්තනමය වහල්භාවය තුල බැඳගැනීමට බටහිරට හැකිවිය. ජපනාගේ නිදහසට එවැනි මිලක් නියමවූයේ ජපන් ජාතිකයන් ද ඉතා ඉහල සංස්කෘතියකට හා චින්තනයකට උරුමකම් කී නිසාවෙනි. අප මෙන් උසස් චින්තනයක් නොමැති වූ අප්‍රිකානු, ආසියානු, හා ඇමෙරිකානු ජාතීන් අධිරාජ්‍යවාදීන් හමුයවේ ඉතා සිල්ලර ගනුදෙනු තුලින් තම චින්තනමය නිදහස අහිමිකරගෙන ඇත. අද පවා ජපානය තුල කඳවුරු බැඳ සිටින ඇමෙරිකානු හමුදා නිසා ජපනා අහවල් ඉටිගෙඩියක් බුක්ති විඳිනා බැවින් ඔවුන් මෙරටට ද අන්තර්ජාතික හමුදාවන් ගොඩබැස්සවීමට කතා කරති. එනිසා කොන්ද කැඩී ඇති ජපන් ජාතිය තුලින් අපට ගතහැකි පාඩම නම් අපේ ජාතියේ කොන්ද නොකඩා තබාගතහැක්කේ කෙසේද යන්න මිස සුපිරි ආර්ථික දියුණුවක් ලඟාකරගන්නේ කෙසේද යන්න නොවේ. උතුරේ යුද්ධයේදී අනතුරට ලක්වන සාමාන්‍ය ජනතාව ගැන කිඹුල් කඳුල් හෙලන ජපනාට ‍ඇමෙරිකාව හිරෝෂීමා හා නාගසාකි හිදී සිතාමතාම පරමාණු බෝම්බ හෙලූයේ සාමාන්‍ය අහිංසක ජනතාව මතට බව අමතක වී ඇත. එසේ අමතක වීමට හේතුව දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු බටහිරයන් විසින් ජපන් ජාතියේ කොන්ද ප්ලාස්ටික් වලින් ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමයි.

චින්තනය යන වචනය කරලියට පැමිණියේ ජාතික චින්තන මතවාදයේ නැගීමත් සමඟිනි. මහින්ද චින්තනය මතින් එය ජනප්‍රිය දේශපාලන ප්‍රවාහයට ඇද දමනු ලැබිණි. එනිසා අද සමාජය චින්තනය නමින් අනන්‍යවූ දෙයක් තමන්ට ඇතිබවත්, එහි වටිනාකමත් ක්‍රමක්‍රමයෙන් තේරුම්ගනිමින් සිටිති. තමන්ට යමක් තිබෙත්දීත් එන නොදන්නේ නම් අන්‍යයන් එය සොරාගෙනයනු විනා මුදලට ගැනීමට වෙහෙස නොවේ. නමුත් තමන්සතු දෙයෙහි අගය දන්නේ නම් අන්‍යයන් එයට මිලක් නියම කරනු ඇත. චින්තනයට මිලක් නියමකල හැක්කේ ඊනියා සංවර්‍ධන ආධාර වලින්වත්, සම්බාධක වලින්වත් ‍නොව අවියෙන් බව බටහිරයන් හොඳින් දන්නා කරුණකි. ලෝකය පුරා නිවහල් චින්තනයකට උරුමකම් කියන ජාතීන්ගේ චින්තනය කනපිටහැරවීමට බටහිරයන් සැලසුම් සහගතව ක්‍රියාකිරීම ඇරඹුවේ පසුගිය සියවසේ අග භාගයේදීය. ලෝකය පුරා තමන්ගේ කොන්ත්‍රාත්කාර පාලක පන්තීන් වලට එම කොන්ත්‍රාත්තුව පැවරූ බටහිරයන් අද වෙනවිට ජයග්‍රහණ මෙන්ම පරාජයන් බොහොමයක්ද ලබා ඇත. බටහිරයන්ට තේරුම්ගතහැකි චින්තනයන් සහිත සියලු ප්‍රතිපක්ෂ බලවේග තමන්ගේ බලයට නතුකරගැනීමට ඔවුනට හැකිවිය. නමුත් ඔවුන්ට තේරුම්ගැනීමට නොහැකි වූ චින්තනයන් හමුවේ ඔවුන් ලැබුයේ පරාජයයි. ජේ. ආර්. ජයවර්‍ධන මහතාගේ ඊනියා ධර්මිෂ්ඨ සමාජය තුලින් ලංකාවේ සංස්කෘතිය විවිධාකාර වෙනස්කම්වලට භාජනය කලත් චින්තනයට අතවත් තැබීමට ඔවුන්ට නොහැකි විය. එයට හේතුව චින්තනය යනු අඳින්නේ, කන්නේ, බොන්නේ, අහන්නේ, බලන්නේ, මොනවාද යනු නොවන බැවිනි. මේ පරාජය හමුවේ බටහිරයන්ගේ ඊළඟ උපායමාර්‍ගයන් ඉතා විශාල වශයෙන් වෙනස් විය හැකි අතර ජය පරාජය තීරණය කරනු ලබන්නේ එම උපායයන් කෙතරම් ඉක්මනින් අප වටහාගන්නේ ද යන්න මතයි.

බටහිර ආර්ථික සිද්ධාන්ත තුලින් අපට කිසිදා ආර්ථික නිදහසක්වත් ආර්ථික සංවර්‍ධනයක්වත් ළඟාකරගත නොහැක. එනිසා ආර්ථික සංවර්‍ධනය සඳහා කලයුතු පලමු කාර්‍යය නම් බටහිර ආර්ථික සිද්ධාන්ත මතවාදී වශයෙන් ප්‍රතික්ශේප කිරීමයි. (එසේ කලහොත් අප අනුගමනය කරන්නේ කුමන ආර්ථික සිද්ධාන්තදැයි අහවල් එක පවා සිද්ධාන්තවලට අනුව කරනා බුග්දිමතුන් ප්‍රශ්ණ කල හැකිය. එනිසා එබඳු ප්‍රශ්ණ වලට පිලිතුරු දීමට තරම් බුග්දියක් මා තුල නැති බව සඳහන් කල යුතුය. නමුත් බටහිර ආර්ථික විද්‍යාව ගැන උසස් පෙල මට්ටමේ දැනුමක් පමණක් ඇතිව, එහි කායීය ලෝකයේ ඇති සකලවිධ සම්පත් දියුණු රටවලට පොම්පකිරීම බව මා හට තේරුම්ගත හැකිවිය.) චින්තන නිදහස තවදුරටත් තබාගැනීමට අප අනුගමනය කලයුත්තේ ප්‍රථමයෙන් බටහිර චින්තනය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමයි. අප බටහිර දේශපාලනයට යටවූවත්, බටහිර ආර්ථිකයේ සිරකායන් බවට පත්වූවත්, බටහිර සංස්කෘතිය යම්තාක්දුර‍ට කරපින්නාගත්තත්, බටහිර චින්තනය කිසිදා වැළඳගත්තේ නැත. එසේනම් බටහිර චින්තනය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ කෙසේද? එය කලහැක්කේ බටහිර චින්තනය මත පදනම් වූ මතවාද ඉවතලීම හා ඒවාට මුහුනදිය හැකි ශක්තිමත් මතවාදයන් බිහිකරගැනීම තුලිනි.

උදාහරණයක් ලෙස ඊනියා මානව හිමිකම් සංකල්පය ගනිමු. බටහිර මානව හිමිකම් සංකල්පය වලංගුවන්නේ ඊලාම් යුද්ධයෙන් මියයන සාමාන්‍ය වැසියන් ස්වල්ප දෙනෙකුට විනා ඉරාක යුද්ධයෙන් මියගිය හා මියයමින් සිටින ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජනයා‍ට නොවේ. ඉරාකය ආක්‍රමණය කිරීමට පෙර ඇමෙරිකාව පැවසුයේ සදාම් හුසේන් මහතාගේ දැඩි පාලනය හමුවේ දැඩි ලෙස මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය වන බවයි. නමුත් ඇමෙරිකානු පාලනය හමුවේ කෙනෙකුගේ මානව හිම්කම් උල්ලංඝනය වීමට පෙර ඔහු මරාදමන නිසා මානව හිම්කම් උල්ලංඝනය නොවේ. ලංකාවේ මානව හිමිකම් සඳහා වෙනමම අමාත්‍යංශයක් ඇතිකිරීම එක් අතකින් මානව හිම්කම් කියන සංකල්පය පිලිගැනීමක් මෙන්ම රටතුල මානව හිම්කම් උල්ලංඝනය වන බව ද පිලිගැනීමකි (ඇමෙරිකාවේ මානව හිමිකම් සඳහා වෙනමම ඇමතියෙක් නැත). නමුත් එය තවත් අතකින් මානව හිමිකම් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා රජයේ කැපවීමක් ඇත යන්න ද පෙන්වා දෙයි. නමුත් තවත් පියවරක් ඉදිරියට තබමින් අපට ගැලපෙන අයුරින් හා වාසිදායක අයුරින් මානව හිමිකම් යන සංකල්පය යලි අර්ථදැක්වීමත් මානව හිමිකම් සම්බන්ධ කාරනා වලදී එම අර්ථදැක්වීම තුල සිටගෙන ගනුදෙනු කිරීමත් තුල වඩාත් සවිමත් ව බාහිර බලපෑම් වලට ඔරොත්තු දිය හැකිය. මේ අයුරින් සියලු ක්ෂේත්‍රයන් වල බුද්ධිමතුන්ගේ (බුග්ධිමතුන් නොවේ) කාර්‍යභාරය විය යුත්තේ තම ක්ෂේත්‍රය තුල ජාතියට වාසිදායක ආකාරයේ නව සංකල්පයන් බිහිකිරීමත් එවා මත පිහිටා ක්‍රියාත්මකවීමත් ය.

චින්තන නිදහස තේරුම්ගනිමු, එය රැකගනිමු.

මගේ දේශය මගේ ජාතිය මගේ ආගම

මට ලබාදුන් ත්‍යාගයයි.

චන්ඩ මාරුතයේ නොසෙල්වෙන

චින්තනය නිවහල්

නිවටයින්ගේ දෙපා අබියස

බියෙන් ඇකිලී නැමී යා නම්

එවන් සිරසක් කුමකටද මට

ගෙලින් සිඳ එය ඉවතලනු මිස

මගේ දේශය ...

මිල මුදල් ලැබ කුවේරයින්ගේ

සිතට එරෙහිව ගයන්නට නම්

ඒ මධුර හඬ කුමකටද මට

ගොළුව බිහිරිව සතුටුවනු මිස

මගේ දේශය ...