Monday, November 22, 2010

ලෝක ධර්මය


අපරාධය හා වන්දිය ගැන යාලුවෙක් මට ලස්සන පාඩමක් කියලා දුන්නා. 

උතුරේ යුද්දෙදි දස දහස් ගනනින් මරලා දැම්මේ ජාතිවාදයෙන් මොල සෝදල දාපු ත්‍රස්තවාදීන් පිරිසක්. නමුත් ඔවුන් තුල වූ විශ්වාසයේ පදනම කුමක් වුවත් ඔවුන් සටන් කලේ ඔවුන්ට අනුව යහපත් පරමාර්තයක් සඳහා. නමුත් උන් ම‍රන කොට අපේ හිතේ තිබුනේ ක්‍රෝධය හා වෛරය. රට බේරාගැනීමේ පවිත්‍ර චේතනාවෙන් ආපු කොටි තරුණයෝ දහස් ගනනින් මරලා දානකොට අපි ඔක්කොම එකතුවෙලා හුරේ දැම්මා. ධර්මයට වැදගත් වන්නේ දේශපාලනයවත්, ඉතිහාසයවත්, නීතියවත් නොවේ, චේතනාවයි. අහිංසක මිනිස්සු දාස් ගානක් මරලා දානකොට හුරේ දැම්ම පාපයට ජනතාවට වන්දි ගෙවන්න වෙන්නේ ඒ භීෂණයටම මැදිවීමෙනුයි. ඒකේ පෙරනිමිති දැනටමත් පෙනෙන්නට තියනවා. මහින්දට කොටි විනාශ කරන්න වැඩි වශයෙන්ම දායක වුන අයට තමයි මහින්දගේ මර්ධනයේ හස්තය ඉස්සෙල්ලාම දිගු වුනේ. ඉස්සෙල්ලම සරත් ෆොන්සේකාට ඊළඟට ජේවීපී එකට. අපරාධයට සම්බන්ධ වුන හැමෝටම වන්දි ගෙවන්න වෙනවා. වන්දිය අයකර ගන්න පාවිච්චි වෙන්නෙත් මහින්ද රාජපක්ෂමයි. අවසානයේ ඔහුටත් වන්දි ගෙවන්න වෙනවා.

මහින්දගේ වන්දිය තමයි ලොකුම වන්දිය. දැනටමත් ඔහු වන්දි ගෙවන්න පටන් අරගෙන තියෙන්නේ. දැනටමත් ඔහු යක්ෂාවේෂ වූවෙකු ලෙසයි ක්‍රියාකරන්නේ. මහින්ද රාජපක්ෂ සරත් ෆොන්සේකා ඉඩි අමීන් කෙනෙක් වේ යැයි අභූත චෝදනා එල්ල කලා. මේ පාපයට ඔහුට ක්‍රමක්‍රමයෙන් ඉඩි අමින් කෙනෙක් බවට පත්වීමට සිදුවන බවයි ඔහුගේ අදහස. ඔහු එයින් මිදෙන්න කොපමණ උත්සාහ කලත් ඉඩි අමීන් ගිය මඟ හැර වෙන මඟක් ඔහු ඉදිරියේ දිගහැරෙන්නේ නැහැ. වේදනා විඳ විඳ ඒ ම‍ඟේ යාමට මහින්දට සිදුවෙනවා. අවසානයේ සම්පූර්ණයෙන්ම ඉඩි අමින් කෙනෙක් බවට රූපාන්තරණය වුනාට පසු මහින්දගේ වන්දිය අවසන් වෙනවා. මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරණය කොල්ල කාගත් නිසා ජනතාව තමන්ට නොසැලකූ බව ඔහු දන්නවා. ඔහු හිතන විදියට මෙපමණ කැපවීමක් කර යුද්ධය දිනාදුන් තමා වෙනුවෙන් ජනතාව කලගුණ සැලකුවේ නැතිනිසා ජනතාව වෙනුවෙන් තවදුරටත් සානුකම්පිතව බැලීමට ඔහුට අවශ්‍ය නැහැ. එම විශ්වාසය මහින්ද  ඉඩි අමින් කෙනෙකු වීම වේගවත් කරනවා. මහිනදට ඡන්දය දුන්න අය ඔහු පවුල පෝෂණය කරන බව හොඳටම දැනසිටියා. විරුද්ධවාදීන් මර්ධනය කරන බව දැනසිටියා, රට වෙනුවෙන් ජීවිතය පවා පරදුවට තැබූ සරත් ෆොන්සේකාට කරන අසාධාරණය දැන සිටියා. දැන දැන වරදට අනුබල දීමේ ආදීනව ඔවුන්ට ලැබෙනවා. මහින්දට ඡන්දය නොදුන් ජනතාව දශක ගණනාවක් තමන්ට කිසිවෙක් ලබානොදුන් නිදහස තමන්ට ලබාදීම වෙනුවෙන් මහින්දට කලගුණ සැලකුවේ නැහැ. එනිසා ඔවුනුත් වන්දි ගෙවිය යුතුයි. එනිසා මහින්දට ඡන්දය දුන් ජනතාවටත් නුදුන් ජනතාවටත් තමන්ගේ පව්වලට වන්දි ගෙවන්න වෙනවා.  

ලංකා ඉතිහාසයේ මීට කලින් හමුදා බුද්ධි අංශයෙන් ඇවිල්ලා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට පහරදීලා නැහැ. එනිසා මහින්දගේ මෙම ගමන සුලුපටු ගමනක් නෙමෙයි. ඉතාම වේගවත් ගමනක්. යුද්ධයේ පව් ඉක්මනින් ගෙවිලා ඉවරවෙන එක අනාගත පරපුරට නම් යහපත් වේවි.

ඉහත අදහස් ඇත්තුඩුවගේ අදහස් නොව ඔහුගේ මිතුරෙකුගේ අදහස් බව කරුණාවෙන් සලකන්න

Friday, November 05, 2010

අවදානම හා ආශ්චර්‍යය


දේශපාලන පක්ෂයක් හා සරසවි සිසුන් පිරිසක් ආයුධ සන්නද්ධ ව්‍යාපාරයකට අර අඳින බවට බුද්ධි අංශ වලට තොරතුරු ලැබී ඇති බව කෙහෙලිය පසුගියදා පැවති පුවත්පත් සාකච්ඡාවකදී පැවසීය. සමූල ඝාතක අවි සොයා ඉරාකය ආක්‍රමණය කිරීමත්, ආණ්ඩු පෙරලීමට ක්‍රමන්ත්‍රණය කලේයැයි අඬබෙර ගසමින් බැටරි කෑලි ගනුදෙනුවකට ජනරාල් සිර කිරීමත් ඉහත ප්‍රකාශයත් අතර වැඩි වෙනසක් නැත. මීට දශක දෙක හමාරකට පෙර ජේ. ආර් වැඩ පටන්ගත්තේත් මෙලෙසමය. අපිට බිත්තියට හේත්තු කරගෙන ගහනකොට වෙන මොනව කරන්න ද කියා පසුව ජේවීපීය පැවසීය. අර්බුදය ඔඩුදිවූ පසු කුකුලා ද බිත්තරේ ද කියමින් තර්ක කිරීමෙන් පලක් නොවේ. කලයුත්තේ ඉතිහාසයෙන් පාඩමක් ඉගනගැනීමයි. කවදාහෝ ආණ්වෙන් මෙබඳු ප්‍රකාෂයක් කෙරෙන බව මට වැටහී ගියේ මහින්ද ජනාධ්පතිවරණය කොල්ලකාගත් දවසේදීමය. නමුත් එම ප්‍රකාෂය මෙතරම් ඉක්මන් වේ යැයි නොසිතුවෙමි. කවදත් වේගවත් ගමනක් යන ජනාධිපතිතුමාගේ වේගය අවතක්සේරු කිරීම මා අතින් සිදුවූ වරදකි. 


හිට්ලර් සම්බන්ධයෙන් ජර්මන් විද්වතෙක් කල ප්‍රකාෂයක් අද ලංකාවට උචිත ලෙස සකසා ගතහොත් එය මෙසේය, 


පළමුව උන් ත්‍රස්තවාදීන් සොයා ආහ - ත්‍රස්තවාදියෙකු නොවූ නිසා මා නිහඬව සිටියෙමි
දෙවනුව උන් ජාතිද්‍රෝහීන් සොයා ආහ - ජාතිද්‍රෝහියෙකු නොවූ නිසා මා නිහඬව සිටියෙමි
අනතරුව උන් කුමන්ත්‍රණකරුවන් සොයා ආහ - කුමන්ත්‍රනකරුවෙකු නොවූ නිසා මා නිහඬව සිටියෙම්
අවසානයේ උන් මා සොයා ආහ - නමුත් මා වෙනුවෙන් හඬ නඟන්නට කිසිවෙක් ඉතිරිව සිටියේ නැත


රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අහිමි කිරීම පිළිබඳවත්, ඒ සඳහා ගතයුතු පියවර පිළිබඳවත් ජනතාව දැනුවත් කිරීම සඳහා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා ජාතික ව්‍යාපාරය විසින් පසුගියදා පවත්වන ලද සම්මන්ත්‍රණයකදී මහචාර්‍ය කුමා ඩේවිඩ් මහතා මෙවැන්නක් පැවසීය, "මම මේ සම්මන්ත්‍රණයට සහභාගි වූයේ සරත් ෆොන්සේකා මහතා වෙනුවෙන්වත් වෙනත් කිසිවෙකු වෙනුවෙන්වත් නොව මගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙනි. මගේ ආරක්ෂාව සඳහා අන් අයගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් පෙනී සිටිය යුතු බැවිනි. එනිසා මා හැමදෙනාගෙන්ම ඉල්ලා සිටින්නේ තමා‍ගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් අන් අයගේ ආරක්ෂාව සඳහාද පෙනී සිටින ලෙසයි". කුමා ඩේවිඩ් වැන්නෙකුට මෙම කාරණය වැටහුනත් ලංකාවේ සාමාන්‍ය ජනයාට මෙවැන්නක් වටහාගැනීමේ හැකියාවක් තිබේයැයි සිතිය නොහැකිය. මන්ද සාමාන්‍ය ජනතාවට ලැබෙනුයේ සාමාන්‍ය අධ්‍යාපනයකි, කියවන්නේ ආණ්ඩුවට කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් කඩේ යන ජාතික යැයි කියාගන්නා සාමාන්‍ය පුවත්පත් ය, බලන්නේ සාමාන්‍යයෙන්  සිංදු තරඟ හා මෙගා ටෙලි නාට්‍ය පෙන්වන රූපවාහිණී නාලිකා ය, අසන්නේ ටාසන් බාප්පලාගේ කියුම් කෙරුම් හා සිංදුව මැදත් ඇඩ් එකක් දාන ගුවන්විදුලි නාලිකා යි. දේශපාලන දැනුම ගැන කියනවානම් ඔවුන්ට හැකියාව ඇත්තේ දෙපැත්තෙන් ලබාදෙන සුදුකොඩි, බඩු මිල ආදී සෙල්ලම් පිස්තෝල වලින් දුම්රියේ දී, වැඩපොලේ දී, කඩපොලේ දී එකිනෙකාට වෙඩිතබාගැනීම පමණි. සාමාන්‍ය ජනතාව දන්නා දේශපාලනයක්වත්, ආර්ථික විද්‍යාවක්වත් නැත. පාන් ගෙඩිය කීය වුනත්, ගෑස් සිලින්ඩරය කීය වුනත්, හම්බන්තොටට නැවක් ආවිට රට දියුණු වේයයි සිතීමට අම්බලන්තොට ම්නිස්සුන්ට හැකියාව ඇත්තේත්, කොළඹ පෝස්ටර් තහනම් කලත්, සරසවි සිසුන්ට පන්න පන්නා ගැහැවත්, බටහිර ක්‍රමන්ත්‍රණකාරයන්ගෙන් රට ආරක්ෂා වේනම් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මලත් මොකෝ යැයි සිතීමට හැක්කේත් ඉහත කී පරිදි සාමාන්‍ය ජනතාව සාමාන්‍ය වීම නිසායි.


පාලක පන්තිය සාමාන්‍යයෙන් සාමාන්‍ය නොවේ. මහින්ද තමා සාමාන්‍ය මිනිහෙකු බව සාමාන්‍ය ජනතාවට ඒත්තු ගැන්වීමට උත්සාහ කලත් ඔහු සාමාන්‍ය ජනතාවයේ වර්ගයේ එකෙකු නොවේ. ජේවීපීය ප්‍රමුඛ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා අරගල කරන පිරිසත් තමන් සාමාන්‍ය බව හැඟවීමට උත්සාහ කලත් ඔවුහු ද සාමාන්‍ය නොවෙති. මෙම නැගිටින පන්තියෙන් බිහිවන නායකයන් පසුකලෙක පාලක පන්තියට එක්වී නැගිටින පන්තියටම පන්න පන්නා ගහන්නේ අසාමාන්‍ය භාවය මෙම දෙපිරිසටම පොදු නිසායි. චම්පික ත්‍රස්ත විරෝධී ජාතික ව්‍යාපාරයේ ප්‍රචාරක කටයුතු කරද්දී යූඑන්පී ශ්‍රී ලංකා දෙපාර්ශවයට ‍උගුරට එනකම් මිනී කෑ මිනී කාක්කන් ලෙස චෝදනා කලේය. උගුරට එනකම් මිනී නොකා තම පැවැත්ම තහවරු කරගන්නේ කෙසේද යන ගැටලුවට දැන් දැන් ඔහුත් මුහුණ පාන බව පෙනේ. පාලක පන්තියත් නැගිටින පන්තියත් අතර අද ඇතිවී තිබෙන ඝට්ටනය එක් අතකින් බලය පිළිබඳ ගැටලුවකි, තවත් අතකින් කන්න දුන්න අත සපාකෑ කලගුණ නොදත් මහින්දගේ සදාචාරය පිළිබඳ ගැටලුවකි. නමුත් මෙම ගැටලු දෙකම සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ගැටලු නොවේ. නමුත් එම ඝට්ටනය තුල දෙපිරිස කුලල්කාගැනීමත්, පාලක පන්තිය මර්ධනය දියත් කිරීමත්, නැගිටින පන්තිය යුද්ධ ප්‍රකාෂකිරීමත් අතරතුර සාමානය්‍ය ජනතාවට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අහිමිවීම යන ගැටලුවට මුහුණ පෑමට සිදුවේ. ප්‍රජාතන්තුවාදය අහිමිවීමේ අර්බුධය ජීවිත අහිමිවීමේ අර්බුධයක් දක්වා ඔඩුදිවීම නතර කිරීමට නම් දෙපාර්ෂවයම යම් සංවර භාවයකින් ක්‍රියාකල යුතුව ඇත.    
 
අද අප කලයුත්තේ අසාමාන්‍ය පාලක පන්තියත්, අසාමාන්‍ය නැගිටින පන්තියත් අතර යම් සංහිඳියාවක් ඇතිකරගැනීමයි. බැලුවොත් රැව්වා, රැව්වොත් ගැහුවා, ගැහුවොත් මැරුවා යනාදී වශයෙන් දැනට තිබෙන ආතතිය එන්න එන්නම වැඩි කරගැනීමට දෙපැත්තම ක්‍රියාකරන බවක් පෙනේ. විශේෂයෙන් ම ආණ්ඩුව ඉතා දිගු පියවර තබමින් විරුද්ධවාදීන් මර්ධනය කිරීමට කටයුතු කරන ආකාරයක් පෙනීයයි. මෙහිදී ගොඨාභය මතක තබාගතයුතු දෙයක් නම් ත්‍රස්සවාදීන්ට දුන් එන්නත සර්ව රෝග නිවාරණයට යොදා ගත නොහැකි බවයි. ‍ජේ. ආර් බලයට එනවිට රටේ කිසිදු මහා පරිමාණ අර්බුදයක් තිබුනේ නැත. ආසියාවේ හොඳම මොළකාරයා යැයි කියාගත්තත් ඔහු පැන්ෂන් යන විට උතුරේත් දකුනේත් මහා අ‍ර්බුධ දෙකක් නිර්මාණය කර දී තිබුණි. මහින්දගේ ආසියාවේ ආශ්චර්‍යය සිහිනය මෙන් ලංකාව තුල සමාජ ආර්ථික හා දේශපාලන විපර්‍යාසයක් කිරීමෙන් ලංකාව සිංගප්පූරුවක් කිරීමට ජේ. ආර්. සිහින මැවීය. නමුත් තමාගේ ගමනට බාධාකරන සැමෝම ද්‍රෝහීන් ලෙස සලකා ගින්නෙන් යකඩෙන් තලාදමා හෝ තම ගමන යෑමට ක්‍රියාකිරීමේ වන්දිය ගෙවන්නට සිදුවූයේ උතුරේත් දකුණේත් ලක්ෂ ගනන් සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ලේ වලිනි. ජේ. ආර්. ට තමන්ගේ සිහිනය සැලකිය යුතු පමණට සැබෑ කරගැනීමට හැකිවිය. මහින්දටත් යම් වෙනසක් ඇතිකිරීමට හැකියාවක් ඇත. නමුත් ගමන පටන්ගන්නා ආකාරයෙන් වන්දියේ තරම අපි වටහා ගත යුතුව ඇත. 


‍‍ඓතිහාසික වශයෙන් වසර දහස් ගනනක් පුරා මේ රටේ සාමාන්‍ය ජනතාව ට අසාධාරණයට විරුද්ධවත්, රට ජාතිය ආගම වෙනුවෙනුත් නැඟිටීමේ පුරුද්දක් ඇත. එසේ නැගිටින්නෝ ජේවීපී කාරයෝ ලෙස ලඝු කල නොහැක. කැළණියේ අන්තරේට විරුද්ධව සරසවි සිසුන්ගේ ඊනියා දෙමාපියන් ලවා මර්වින් පැවැත්වූ උද්ඝෝෂණයේ දී සිදු කිරීමට උත්සාහ කලේ එයයි. මෙම ඓතිහාසික වරද ජේ. ආර් අතිනුත් සිදුවිය. නැගිටින පන්තිය නැගිටීමට නායකත්වය දෙන‍්නේ කවුරු වුනත් ඔවුන් සමඟ එක්ව නැගිටිති. ත්‍රස්තවාදයට එරෙහිව මහින්ද සමඟ එක්ව නැඟීසිටි ජනතාවම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා අද ජේවීපී එක සමඟ නැගිටිති. හෙට ඔවුන් වෙනත් කෙනෙක් සමඟ වෙනත් දෙයක් උදෙසා නැගී සිටිනු ඇත. 


නැගිටන පන්තියට නැගිටීම හැර වෙනත් විකල්පයක් නැත. නමුත් පාලක පන්තියට මර්ධනය හැර වෙනත් විකල්ප ඇත.

Monday, February 01, 2010

ඉඩි අමීන්


අපේ රටේ ඉඩි අමීන් කවුදැයි ඇසුවොත් ඔබ දෙන පිලිතුර කුමක්ද? ඉඩි අමින් වැන්නෙක් ලංකාවේ කිසිදා නොසිටිය ද ඊට ලංවිය හැකි නායකයෙක් සිටියේ නම් ඒ ප්‍රේමදාස මහතායි. මර්ධනයත්, භීෂණයත්, ඝාතනයත් ඔහුගේ දේශපාලන භාවිතයේ මූලික අංග විය. ජනපතිවරන සමයේ ෆොන්සේකා මහතාට ඉඩි අමීන් යන ලේබලය ඇලවීමට ආණ්ඩුව කටයුතු කලේය. කොටින් ම කියතොත් ඉඩි අමින් සම්බන්ධ චිත්‍රපට පවා රූපවාහිනියේ පෙන්වීය. එසේ පෙන්වන අතර මහින්ද අති පිරිසිදු සංවේදී ධාර්මික චරිතයකට පණ පෙවීය. නමුත් ප්‍රේමදාසත් මහින්දත් සලකා බලන අල ඔවුන් මෙතෙක් ආ මගෙහි එතරම් වෙනසක් ඇති බවක් නොපෙනේ. ඉදිරි මගේ ද වැඩි වෙනසක් දක්නට ලැබේයැයි අපේක්ෂා කල නොහැක. ඉඩි අමීන්ට වඩා සමීප කවුදැයි තේරුම් ගතහැක්කේ යමෙකුගේ ක්‍රියාකාරකම් සලකා බලා විනා ජාතික රූපවාහිනියේ හා ස්වාධීන රූපවාහිනියේ ප්‍රවෘත්ති දෙස බලා නොවේ. එනිසා ප්‍රේමදාසගේත් මහින්දගේත් සමානකම් මඳක් සලකා බලමු. බොහෝ දේශපාලකයන්ට පොදු වූ සමානකම් මෙහිදී සලකා නොබැලෙන අතර මොවුන් දෙදෙනා අතර වන විශේෂ සමානකම් පමණක් සලකා බැලේ.

මෙතෙක් කල් ආ මග
• දෙදෙනාම දකුණෙන් ආ අයයි.
• ලංකාවේ සාම්ප්‍රදායික දේශපාලන නායකත්වය උරුමවූ පවුලකින් පිටස්තරව දේශ පාලනයට පැමිණීම.
• දුප්පත් සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ප්‍රසාදය දිනාගැනීම.
• තමන්ට හා තම පවුලට නොතිබූ ප්‍රභූත්වයක් ආරූඩ කරගැනීමට දැඟලීම. (ප්‍රේමදාස මවුගම හා පියගම නමින් ගම් පවා සාදවා තම දෙමාපියන්ට නොතිබූ ප්‍රභූත්වයක් ආරූඩ කලේය. මහින්ද, බණ්ඩාරණායක සමරු දේශණය කොපිකරමින් ඩී. ඒ. රාජපක්ෂ සමරු දේශණ බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත්‍රණ ශාලාවෙහිම පවත්වයි.)
• අනුකම්පා විරහිත ලෙස සතුරා පරාජය කිරීම හා ඒ තුලින් වෙනත් අභිමතාර්ථ ද ඉටුකරගත්තේය. (ප්‍රේමදාස ලෙයින් හා ගින්නෙන් 89 භීෂණය නිමකලේය. ඒ අතරම බොහෝ විරුද්ධවාදීන් ද මරා දැමීය. මහින්ද යුද්ධයෙන් එල්ටීටීඊය පරාජය කල අතර දේශපාලන ජයග්‍රහණ සඳහා එය මැනවින් යොදාගත්තේය. එසේම එල්ටීටීඊයේ මූල්‍ය සම්පත් තමා සතු කරගත් බවටත් විශ්වාස කරයි.)
• තමන්ට පෙර වූ තම පක්ෂයේ නායකයන්ගේ කෙණෙහිලිකම් මැද කෙසේ හෝ බලයට ඒමට සමත්විය. (ජේ ආර් ප්‍රේමදාසට නායකත්වය දුන්නේ නොදී බැරිකමටයි. චන්ද්‍රකා මහින්දට කලේද එයයි.)
• බලවත් රටවල විරෝධයට පිටුපා ජාත්‍යන්තර වශයෙන් අභීත තීරණ ගැනීම. (ප්‍රේමදාස ඉන්දියන් හමුදාව ගෙදර යැවූ අතර මහින්ද ජාත්‍යන්තර විරෝධය නොතකා යුද්ධය අවසන් කලේය.)
• රජයේ ජනමාධ්‍ය භා අනෙකුතු රාජ්‍ය සම්පත් භාවිතා කොට සුචරිතවාදී පෞද්ගලික ප්‍රතිරූපයක් ගොඩනගාගැනීමට ක්‍රියාකිරීම. (ප්‍රේමදාසගේ සුචරිත ව්‍යාපාරය හා මල් වට්ටිය. එදා සෑම කොපි පොතකම මුල් පිටුවේ ඇතුලට ආර් ප්‍රේමදාස ශූරීන් ලිවූ ආදර්ශමත් කවියක් විය. මහින්ද ගේ සංවේදී නායකත්වය)
• මාධ්‍ය මර්ධනය. (ප්‍රේමදාස යුගයේ තරම් විකල්ප පුවත්පත් පලවූ වෙනත් යුගයක් නැත. රජයේ මාධ්‍ය රිසිසේ දුරාචාරයේ යෙදවීමත් අනෙකුත් මාධ්‍යවලට බලපෑම් කිරීමත් එයට මුල්වූ හේතූන් අතර වේ. රිචඩ් ද සොයිසා, ඞඞඞ ඇතුලු මාධ්‍යෙව්දීන් ගනනාවක් මරා දැමිණි. මහින්ද රාජ්‍ය මාධ්‍ය මර්වින් ලවා බියවද්දා අනෙකුත් මාධ්‍ය එකින් එක තලාපෙලා දමමින් සිටී. ලසන්ත වික්‍රමතුංග වැනි ප්‍රසිද්ධ ජනමාධ්‍යෙව්දීන් ඝාතනය විය.)
• විපක්ෂය අතිශය දුර්වල අඩියකට ඇද දැමීය. (එදා ප්‍රේමදාසට විරුද්ධව සිටියේ ජේ. ආර් කිහිපවිටක්ම පැරදවූ සිරිමාවෝ මැතිනියයි. මහින්දට විරුද්ධව විපක්ෂය මෙහෙය වූයේ එලෙසම පරාජිත දේශපාලනයකට උරුමකම් කී රනිල් වික්‍රමසිංහයි.)
• වමේ දේශපාලනයේ ප්‍රබල චරිතයක් වූ ඔසී ප්‍රේමදාසගේ හොරණෑවක් වූවා සේම විමල් මහින්දගේ ප්‍රධාන හොරණෑව බවට පත්විය.
• තමා යටතේ සිටි ප්‍රධානතම හවුල්කරුවන් තමාට විරුද්ධව පෙරමුණු ගත්තේය. (ප්‍රේමදාස ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානතම ඇමති ධූර හෙබවූ ජේ. ආර්ගේ කාලයේ සිට ආරක්ෂක ඇමති වූ ඇතුලත්මුදලිත්, මහවැලි ඇමති ගාමිණී දිසානායකත් ප්‍රේමදාසට විරුද්ධව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ආවේය. ආරක්ෂක ඇමති ලෙස ඇතුලත්මුදලි 89 භීෂණය නිමාකිරීමට මහත් මෙහෙයක් කලේය. තමා ජනාධිපතිවරනයෙන් ජයග්‍රහකිරීමට උදව්කල මංගල ශ්‍රීපති, ජවිපෙ මහින්දට විරුද්ධ වූ අතර ඔහුට යුද්ධය නිමකිරීමට උදව් කල ප්‍රධානම චරිතය වූ ඔහුගේ සෙන්පති ෆොන්සේකා මහින්දට විරුද්ධව දේශපාලනයට ආවේය.)
• ප්‍රධාන වන්ද්භට්ටයා වශයෙන් හඩ්සන් සමරසිංහ කටයුතු කරයි.
• ජ්‍යොතිශය ගැන ඉතා තදබල විස්වාසයක් තබා කටයුතු කරයි. (ප්‍රේමදාස කන්‍යාවන් සත්දෙනෙකු ලවා නාවාගත් අතර ඇහිබැම පවා මුඩුකලේය. මහින්ද ජ්‍යෝතිශය මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ අංගයක් බවටද පත්කරගත්තේය.)
• සංවර්ධන ව්‍යාපාර වලට අතිශය ප්‍රසිද්ධියක් දුන් අතර සැනෙකෙලි හා ප්‍රදර්ශණ මඟින් ජනතාවගේ උද්යෝගය තබාගැනීමට කටයුතු කිරීම. (ප්‍රේමදාසගේ ගම්උදාව හා මහින්දගේ දැයටකිරුළ).
• තම පවුලේ දූ දරුවන් දේශපාලනයේ කොටස්කරුවන් බවට පත්කලේය. (ප්‍රේමදාස සජිත් තම දේශපාලනයට ගෙන ආවේය. මහින්ද නාමල් දේශපාලනයට ගෙන එමින් සිටියි. සජිත් වැඩ ඇරඹුවේ ලංකාවේ අස්සක් මුල්ලක් නෑරම පුරාවස්තු මංකොල්ල කමිනි. නාමල් වැඩ අල්ලන්නේ එමිල් කාන්තන් සමඟ ලන්ඩන් නුවර සිට ඡායාරූප වලට පෙනීසිටිමිනි.)
• ජනාධිපතිවරායා වීම වෙනුවට රජතුමා වීමට තැත්කිරීම. (ප්‍රේමදාස දිවුරුම් දුන්නේත් රජවරුන්ට උරුම පත්තිරිප්පුවේ සිටයි. මහින්ද රටටම කියා මහරජානෙනි කියා කියාගැනීමට තැත්කරයි. පත්තිරිප්පුවේ දිවුරුම් දීමට යනවා යැයි රාවයක් ද පවති.)
• බෞද්ධාගමට ඉතා ලැදිය. පන්සල සමඟ ඉතා කිට්ටුවෙන් කටයුතු කරයි. (ප්‍රේමදාස බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යාංශයක් පවා ඇති කලේය. මහින්ද රටටම ආදර්ශමත් ලෙස බණ දහම් අසමින් බෞද්ධාගමට දිරිදෙයි.)
• තමාගේ රුව යෙදූ මුදල් භාවිතයට එක්කිරීම. (ප්‍රේමදාස රුපියල හා මහින්දගේ රුපියල් දහස)
• රාජ්‍ය මාධ්‍ය යොදාගෙන තමාට ස්ත්‍රෝත කියවා ගැනීම. (එදා රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති විකාශයේ මුල් විනාඩි 10 වෙන්වූයේ ප්‍රේමදාස වෙනුවෙනි. අද අතොරක් නැතිව මහරජාට ගැයෙන ස්ත්‍රෝත විකාශනය වේ.)
• පෞද්ගලික ප්‍රතිරූපය ප්‍රතිපත්ති වලට ඉදිරියෙන් තැබීම. (ප්‍රේමදාස කිසිදු සැලසුම් සහගත ප්‍රතිපත්තියක් ඉදිරිපත් කලේ නැත. මහින්දට ජාතික ව්‍යාපාරයෙන් උරුම වුනු පැහැදිලි ප්‍රතිපත්ති මාලාවක් තිබුනද අද එය පසෙකට කර පුද්ගලික ප්‍රතිරූපය පුම්බමින් සිටී.)


ඉදිරි ගමන් මඟ?
• දේශපාලන ඝාතන. (ප්‍රේමදාස තමාටගේ දේශපාලන ගමනට බාධාවෙතැයි සිතූ විජය කුමාරතුංග, ලලිත් ඇතුලත්මුදලි, ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව, උපාලි විජේවර්ධන වැනි අය ඝාතනය කලබවට සැකකරයි. මහින්දගේ ආණ්ඩුවෙන් මරණ තර්ජන ඇතිබව ජනරාල් ෆොන්සේකා, මංගල සමරවීර වැනි දේශපාලකයෝ පවසති. දැනටමත් ෆොන්සේකා පිටරටවල ආරක්ෂාව ඉල්ලා ඇත. ජ්‍යෙශ්ඨ දේශපාලකයන් වූ රනිල් ගේ නිවසත් කරු ජයසූරියගේ භාර්යාවගේ නිවසත් අනවශ්‍ය ලෙස සෝදිසි කිරීමට තැත්කලේය.)
• රාජ්‍ය මැර කල්ලි (ප්‍රේමදාස යුගයේ ක්‍රියාත්මක වූ ප්‍රා, කලු බලල්ලු වැනි කණ්ඩායම් මනුෂ්‍ය ඝාතන වල යෙදෙමින් රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය වැපිරුවෝය. මහින්ද රාජ්‍ය මැර බලට යොදාගැනීම කරලියට පැමිණියේ ජනාධිපතිවරනය ප්‍රකාෂයට පත්වීමත් සමඟමයි. මැතිවරන කොමසාරිස් පවා මැර බලයට ලක්වූ බව විශ්වාස කෙරේ.)
• ඒකාධිපතිත්වය හේතුවෙන් ඉතා සුළු පිරිසක් හැර පක්ෂයේම බොහෝදෙනා ඔහු තනිකලේය. (අද එක්සත් ජනතා නිදහස් සංධානයේ බොහෝ මැති ඇමතිවරු පවා මහින්දගේ පවුල්වාදය නිසාවෙන් ඔහු ගැන කලකිරීමෙන් පසුවෙති.)
• අවසාන කාලයේදී නගරයක් නගරයක් ගානේ ඔරලෝසු කනු සාදමින් ගියේය. සමහර නායකයන්ගේ අවසාන කාලය ලඟාවන විට ඔවුන් ස්මාරක සෑදීමට යොමුවන බවට මතයක්ද ඇත.
• මහපාරේ අවාසනාවන්ත ලෙස මියගිය අතර ඔහු මියගියදා මහජනතාව රතිඤ්ඤා පත්තු කලේය.

මහින්ද රාජපක්ෂ යනු නිදහසෙන් පසු අපි බිහිකරගත් හොඳම හා දක්ෂකම නායකයායි. චන්ද ලක්ෂ 18කින් ඔහු දිනූ බව අප විශ්වාස නොකරතත්, මහජනතාව තුල ඔහුකෙරෙහි වූ විශිවාසය තවමත් සම්පූර්‍ණෙයෙන්ම බිඳි ගොස් නැත. ප්‍රේමදාස ගිය මඟ මහින්ද නොයනු ඇතැයිද තමා වටා සිටින තම පවුලේ ම කාපාලුවන්ට රට කන්ට නොදී මහින්ද චින්තනයේ සෙසු අරමුණු ඉටු කිරීමට ඔහු කටයුතු කරනු ඇතැයි ද ඇත්තුඩුවගේ ප්‍රාර්ථනය හා විශ්වාසයයි. ප්‍රේමදාස ගිය මගෙහි ම ගොස් දේශපාලන ඉතිහාසයේ කලු පැල්ලමක් නොවී ලංකා ඉතිහාසයේ දිදුලන තරුවක් වීමට ඔහුට හැකිවේවා යි පතමි.

Sunday, January 31, 2010

ඔප්පුකර පෙන්වන්න


ජනපතිවරණ ප්‍රචාරක සටනේ ප්‍රධාන සටන්පාඨයක් වූයේ හොරකමයි. කවුද හොරා කියා පෙන්වීමට දෙපැත්තේ ම උදවිය නොගත් තැතක් නැත. කැරැල්ලේ දරුවෝ බටලන්දේ උදවිය හා එක්ව එකම වේදිකාවලට නගිමින් මහින්ද හොරා යැයි කියද්දී ජාතික ව්‍යාපාරයේ රිදී සීනුව වූ විමල්, ප්‍රා දොස්තරලා සමඟ රූපවාහිනියට පැමිණියේ ජනරාල් හොරා බව ඔප්පුකිරීමට යි. ජනතාව හොරකම ගැන මෙලෝ හසරක් දන්නේ නැති නමුත් ඔවුන් හොරකමට ඉතා සංවේදී බව දෙපැත්තේම ඇත්තෝ දනිති. දේශපාලන වේදිකාවල කතාකරන ආකාරයේ සිල්ලර මට්ටමින් හොරකම් සිදු නොකෙරේ. තවමත් මහින්ද විශ්වාස කරන බොහෝ දෙනෙක් බැසිල් හොරකම් කරන්නේ නම් ඔප්පුකරන්නේ නැත්තේ ඇයිදැයි අසති. එවන් හුදී ජනයාගේ පහන් සංවේගය උදෙසා හොරකම් කරන්නේ කෙසේදැයි මෙසේ ලියා දක්වමි. මේවා ඔප්පුකරන්නට හැකි ක්‍රමවේදයන් ඔබ දන්නේ නම් ඒවා මට පැවසීමට මහන්සි නොවී එක්සත් ජනපදයේ දූෂණ මර්ධන ආයතවලට පවසන ලෙස ඉල්ලා සිටිමි. මන්ද මෙම හොරකම් කිරීමේ ක්‍රම මැඩලන්නේ කෙසේද යන්න පිලිබඳව නිෂ්චිත උපක්‍රම තවමත් ඔවුන් සතුව ද නැති බැවිනි.

සැබෑවටම හොර සල්ලි යනු මොනවාද? වංචාවෙන් උපයන ලද හෝ නීත්‍යානුකූල නොවන ලෙස සංසරණය කරන ලද හෝ නීත්‍යානුකූල නොවන ලෙස යොදවනු ලබන මුදල් හොර සල්ලි ලෙස හඳුන්වයි. හොර සල්ලි ප්‍රධාන කොටස් තුනකට බෙදා දැක්විය හැකිය. එනම්, අපරාධ මගින් උපයන ලද මුදල් (මත්ද්‍රව්‍ය වෙළඳාම, ගණිකා වෘත්තිය ආදිය), දූෂණය මගින් උපයන ලද මුදල් (රාජ්‍ය නිලධාරීන් හා දේශපාලකයින්), හා නීත්‍යානුකූල නොවන ආකාරයේ ව්‍යාපාරික ගනුදෙනු මගින් උපයන ලද මුදල් (බදු මඟහැරීම්, බදු වංචා ආදිය) වශයෙනි. හොර සල්ලි උපයා ගැනීමේ ක්‍රම ඉතා විශාල ප්‍රමාණයක් ඇති අතර ඉන් බොහෝමයන් නීතියේ දැලට කිසිසේත් අසුකරගත නොහැක. හොර සල්ලි ජාවාරම සඳහා උදව් වන ක්‍රම අතර ප්‍රමුඛ වන්නේ, වංචාසහගත තක්සේරුකිරීම්. රූකඩ කොම්පැණි (dummy corporations), බොරු ලියකියවිලි, බදු අවම ආර්ථිකයන් (tax havens), ආරක්ෂිත අධිකරණකලාප, ෂෙල් බැංකු, හා වංචාසහගත ඉලෙක්ට්‍රොනික මුදල් මාරුකිරීම් යනාදිය යි. මීට අමතරව වංචාවේ ස්වභාවය හා අදාල කර්මාන්තයට අනුව යොදාගත හැකි තවත් සූක්ෂම ක්‍රමවේද ගනනාවක් ඇත. සංකීර්ණ ක්‍රම ටිකකට අමතක කර ඔලුව ඇතුලේ මදටිය ඇටයක් හෝ මොලයක් ඇති කෙනෙකුට පවා තේරෙන ක්‍රම කිහිපයක් පමණක් ටිකක් විස්තරාත්වකව සලකා බලමු. එසේම අපරාධ මගින් හා සූක්ෂම ව්‍යාපාරික ගනුදෙනු මගින් කරන හොර සල්ලි ජාවාරම අමතක කොට දේශපාලකයන් ගේ වැඩ සහ කිඩ වලට පමණක් අවධානය යොමුකරමු.

කලුසල්ලි වල ප්‍රධානතම උල්පත වන්නේ වංචාසහගත තක්සේරුකිරීම් ය. මෙය ක්‍රම හතරකට සිදුකිරීමට හැකිය. එනම් භාණ්ඩ හා සේවා ආනයනයේදී අධිතක්සේරුකිරීම/අවතක්සේරුකිරීම හා අපනයනයේදී අධිතක්සේරුකිරීම/අවතක්සේරුකිරීම වශයෙනි. උදාහරණයක් වශයෙන් ආනයනයේදී අධිතක්සේරු කරන්නේ කෙසේදැයි බලමු. රජය මඟින් යම් සංවර්ධන ක්‍රියාවලියක් හෝ යම් භාණ්ඩ ඇණවුමක් සඳහා (වරායක් ඉදිකිරීම, විදුලි බලාගාරයක් ඉදිකිරීම, ප්‍රහාරක ජෙට් යානා ගෙන්වීම ආදී වශයෙන්) පිටරට ආයතනයකට කොන්ත්‍රාත්තුවත් බාරදෙන්නේ යැයි සිතමු. මෙම කොන්ත්‍රාත්තුවෙන් මුදල් ගැසීමට ගැසිල් කියා තැනැත්තෙක් සැලසුම් කරනවා යැයි සිතමු. එය සඳහා යන වියදම කෝටි දසදහසක් නම් ගැසිල් මුලින්ම කරන්නේ සමාගම් සමඟ සාකච්චා කොට කොන්ත්‍රාත්තුවේ වටිනාකම කෝටි දොලොස්දහසක් ලෙස අධිතක්සේරු කිරීමයි. කෝටි දසදහසක් වූ නියම වටිනාකම අදාල සමාගම ලබාගන්නා අතර ඉතිරි කෝටි දෙදහස ගැසිල්ගේ පිටරට ගිනුමකට යැවීමට සමාගම එකඟ කරවා ගනී. සමාගම පැත්තෙන් බැලූකල සමාගමට අවශ්‍ය නිවැරදි මුදල වන කෝටි දසදහස සමාගමට ලැබෙන නිසා සමාගම පැත්තෙන් මෙයට මනා සහයෝගයක් ලැබේ. එසේ නොවුනොත් කොන්ත්‍රාත්තුව වෙනත් සමාගමකට යන බව දන්නා තුන්වන ලෝකයේ දූෂිත පාලකයන් සමඟ ගණුදෙණු කරන බොහෝ සමාගම් වලට මෙම ක්‍රමය අලුත් දෙයක් නොවේ. මෙම ගණුදෙණුව මෙරට නීතියට සියයට සියයක් එකඟ අතර එහි කිසිදු වංචාවක් හෝ වරදක් ඇතිබව ඔප්පු කල නොහැක. නමුත් අදාල සමාගමට කෝටි දෙදහසක් කිසිදු හේතුවක් නැතිව පුද්ගලික ගිණුමකට බැරකිරීමට නොහැක. එනිසා ඒ සඳහා සමාගම හා ගැසිල් තවත් ක්‍රම කිහිපයක් අනුගමනය කරයි. ඉතාමත් පහසු ක්‍රමය නම් යම් සේවාවක් සැපයූ බව (තාක්ෂණික වාර්ථාවක් පිලියෙල කිරීම, ප්‍රවර්ධන ව්‍යාපෘතියක් සැලසුම් කිරීම, මූල්‍ය සමීක්ෂණයක් සිදුකිරීම ආදී) පවසමින් ගැසිල් විසින් නියම කරන තවත් සමාගමකට එම ගෙවීම සිදුකිරීමයි. එම සේවාව ලබාගත් බවට සාක්ෂියක් ලෙස මෙම දෙවන සමාගම විසින් පිටු හතරක පමණ වාර්තාවක් මුල් සමාගමට සපයයි. දැන් සියලු ගනුදෙනු සමිපූර්ණ අතර කිසිදු වංචාවක් හෝ දූෂනයක් නීතියට පිටින් සිදුවී නොමැත. ඊළඟ ගැටලුව කෝටි දෙදහස ලබාගත් සමාගම කාගේද යන්නයි. එම සමාගමේ අයිතිය ගැසිල්ගේ වුවද නීත්‍යානුකූලව කිසිදු ගැටලුවක් නැත. නමුත් එතැන යම් කොස්සක් ඇති නිසා ගැසිල් අනුගමනය කරන්නේ මෙවන් ක්‍රියාමාර්ගයකි. සියල්ලට ප්‍රථම ඔහු ජාත්‍යන්තර ව්‍යාපාරික සමාගමක් (international business corporation) පිහිටුවයි. ජාත්‍යන්තර ව්‍යාපාරික සමාගමක් යනු කුමක්දැයි දැනගැනීමට අදාල එය පිළිබඳ වූ විකිපීඩියා පිටුවේ සිංහල පරිවර්තනයක් ඉදිරිපත් කරන්නෙමි. (http://en.wikipedia.org/wiki/International_business_company )

(international business corporation යනු යම්කිසි අධිකරන බල ප්‍රදේශයක නීතියට යටත්ව එම අධිකරණ බල ප්‍රදේශය තුල ව්‍යාපාරික කටයුතු කිරීමට නොහැකි වන ආකාරයෙන් පිහිටුවන ලද බදු වලින් නිදහස් අක්වෙරළ සමාගමකි. මෙවැනි සමාගම් පිහිටුවිය හැකි රටවල් වලින් කිහිපයක් නම්, ඇන්ටිගුවා, ඇන්ගෝලා, බ්‍රිතාන්‍ය වර්ජින් දූපත්, බහමාස්, ජිබ්‍රෝල්ටා, නෙවිස්, හා සීසෙල්ෂ් ය. මෙබඳු සමාගම් වල ව්‍යුහයන් හා ස්වරූපයන් රටින් රටට වෙනස් වුවත් එවායේ පහත සඳහන් පොදු ලක්ෂණ දක්නට හැක.
1 දේශීය බදුවලින් සම්පූර්‍ණෙයන් ම නිදහස් වේ.
2 සමාගමේ අයිතිය හා කොටස්කරුවන් පිළිබඳව සම්පූර්‍ණ රහස්‍යභාවය ආරක්ෂා කරයි.
3 විවිධාකාරයේ ව්‍යාපාරික ගණුදෙණු කිරීමට පුලුල් බලතල සමූහයක් පවරා දී ඇත.
4 සමාගමේ ලාබ අලාබ ප්‍රකාෂකිරීමට ඇති බලපෑම් වලින් නිදහස් ය.
5 ...)

රුපියල් ලක්ෂ කිහිපයක් ලබාගෙන ඔබ වෙනුවෙන් මෙබඳු සමාගමක් පිහිටුවීමට රටවල් 60ක පමණ නිතී ආයතන බොහෝමයක් සැදී පැහැදී සිටී. ඊමේල් කිහිපයකින් හා ක්‍රෙඩිට් කාඩ් ගණුදෙනු කිහිපයකින් මෙය ඉතා පහසුවෙන් කරගත හැක. කිසිසේත්ම ඔබ අදාල සමාගම පිහිට රටට පා තැබීමට අවශ්‍ය නොවේ. අදාල කෝටි දෙදහසක මුදල ගැසිල්ගේ අක්වෙරළ සමාගමේ ගිණුමට බැරවූ පසු සියල්ල සම්පූර්‍ණ වේ. කිසිදු වංචාවක් සිදු කෙරී නැති අතර එබන්ඳක් සිදුවූ බව ඔප්පු කිරීමට තබා ඉහත අක්වෙරළ සමාගම හා ගැසිල් අතර කිසිදු සම්බන්ධයක් ඇතිබව තහවරු කිරීමටද හැකියාවක් නැත. මෙබඳූ මූල්‍ය වංචා වලට උදව් දෙන්නේ දකුණු ඇමෙරිකාවේ, අප්‍රිකාවේ හෝ කැරිබියන් වල කුප්‍රකට රටවල් පමණක් බව සමහර විට ඔබ සිතනු ඇති. 1992 දී පමණ මෙක්සිකෝවේ ජනාධිපතියේ සහෝදරයා වූ රවුල් සැලිනාස් වංචාවෙන් හා දූෂණයෙන් ඉපයූ ඩොලර් කෝටි ගණනක මුදල් ගිනුමක බැරකිරීමටත් එම මුදල් රටින් රටට සංක්‍රමණය කරවීමටත් උදව් කලේ අන්කිසිවෙක් නොව ලෝ ප්‍රකට ඇමෙරිකන බැංකුවක් වන සිටි බැංකුවයි. 1995දී මිනීමැරුමකට සැකපිට සැලිනාස් අත්අඩංගුවට ගැනීම නිසා සියලු තොරතුරු හෙලිවිය. එසේ නොවන්නට මෙය තවත් එක් සහෝදර වික්‍රමයක් පමණක් වන්නට ඉඩ තිබුනි. එනිසා ජනාධ්පතිවරුන් හා ඔවුන්ගේ සහෝදර මට්ටමට ලඟාවන විට අක්වෙරළ සමාගම් පවත්වාගෙන යනවාට අමතරව ලොව ප්‍රමුඛ බැංකු වලට කලු සල්ලි පොම්ප කිරීමේ හැකියාවද ලැබෙන බව පැහැදිලිය. සිටි බැංකුව සියලු තැන්පතු ගබඩාකලේ සැලිනාස්ගේ නමින් නොව ඔහුට අයිති අක්වෙරල ෂෙල් සමාගමක් වෙනුවෙනි. (http://en.wikipedia.org/wiki/Shell_corporation)

ඉහත සඳහන් කලේ වංචාසහගත ලෙස ආනයනයේදී අධිතක්සේරුකිරීම මගින් කලු සල්ලි ගරන ආකාරය පමණි. අනෙකුත් ක්‍රම තුන භාවිතයෙන් ද මෙලෙස කලු සල්ලි තමන්ගේ පිටරට ගිණුම් වලට බැරකිරීමට යොදාගත හැකි සූක්ෂම ක්‍රම ගනනාවක් ඇත. මේ සියල්ල තක්සේරුවේදී වංචාකිරීම් පමණි. ඊට අමතරව නිවැරදි තක්සේරුකිරීම් තුලින් පවා අතිවිශාල වංචා කලහැකි ක්‍රම ගණනාවක් ඇත. හෙජිං වංචා ආදී පොතේවත් නැති නවීණ වංචා ක්‍රම ද දැන් දැන් කරලියට එමින් පවතී. ගැසිල්ලාගේ ගැසිලි ගැන පොතක් වුවත් ලියා ඉවරකරන්නට තරම් කරුණු තිබේ. නමුත් ඉහත උදාහරණයෙන් ඔබ යම් දෙයක් අලුතෙන් තේරුම්ගත්තා නම් ඒ මත පදනම් වී තවදුරටත් සොයාබලා නිවැරදි දේ වටහාගැනීමට ඔබට ම හැකියාව ඇත. හොරකම යනු දේශපාලන වේදිකාවේ කතාකරන තරම් සිල්ලර දෙයක් නොවන බවත් එය ඔප්පු කර පෙන්වන සේ තර්ක කිරීම විහිළුවක් බවත් ඔබ තේරුම් ගත්තා නම් මෙම ලිපියේ අරමුණු ඉටුවුනා වේ. ලංකාවේ සෑම ආණ්ඩුවක ම ගැසිල්ලා සිටියහ. සංවර්ධනයෙන් ගසාකෑම පසුව ගසාකෑම සඳහා සංවර්ධනය ලෙස වෙනස් වූ අතර අද ගසාකෑම පුද්ගලන් කිහිපදෙනෙකුගේ අතට කේන්ද්‍රෙවමින් ඇත. රුපියල් කෝටි 3ක් වැනි සුලු මුදලක් වූ ජනරාල්ගේ සමස්ත අයවැයට යටත්ව ගෙන ආ බැටරි, දුරදක්න, හා ජෙනරේටර් තොගයක් සම්බන්ධ ගණුදෙණුවන් ගැන කියමින් රටම ගිනිතබන්නට කටයුතු කල විමල් වීරවංශ අප සඳහන් කල දූෂණ ක්‍රමවේදයන් පිළිබඳව හෝ ඒවාට අනුව රටේ සිදුවන මහාපරිමාණ වංචා හා දූෂණ පිළිබඳ නොදන්නේ යැයි ඔබ සිතන්නේද?

ලංකාවේ දූෂණ වංචා ඕනෑතරම් සිදුවූ බවද සිදුවෙම්න් පවතින බවද සියල්ලෝම පිලිගනිති. නමුත් එදා මෙදා තුර වංචාවක් හෝ දූෂණයක් සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවූ එක් දේශපාලකයෙක් හෝ නොමැත. එසේනම් නමුත් වංචා දූෂණ ඔප්පු කර පෙන්වන ලෙස ඹබ අන් අයට අභියෝග කරන්නේ ඇයි. ගෝත්‍රික දේශපාලනයෙන් හා යුධ ජයග්‍රහණයෙන් අන්ධ කරවූ දෑස් හැර යථාර්තයට මුහුන දෙමු. දේශපාලකයන්, ඔවුන්ගේ සහෝදරවරු හා හෙන්චයියන් තවත් චිරාත් කාලයක් මැතිවරණ ප්‍රතිථල වංචා කර බලයේ සිටිමින්, දූෂණයෙන් ජනතා මුදල් තමන්ගේ පුද්ගලික බැංකු ගිණුමි වලට පොම්පකිරීම සිදුකිරීම අනිවාර්‍යය ය. දූෂණයට පිලියම තවත් දූෂිතයෙක් අතට බලය මාරු කිරීම නොවෙතත් දූෂිතයා දූෂිතයැයි නොපිලිගැනීම දූෂණයට උඩගෙඩි දීමකි.

ඔබට තවදුරටත් කලු සල්ලි ගැරීම ගැන දැනගැනීමට අවශ්‍ය නම් පහත සඳහන් පොත කියවන්න. Capitalishm's Achilles Heel, Dirty Money and How to Renew the Free-Market System by Raymond W. Baker. (ඔබට මෙම යොමුව ඔස්සේ මෙම පොතේ සමහර කොටස් පරිශීලනය කල හැක. 25 පිටේ සිට 47 පිටුව දක්වා කියවන්න. http://books.google.co.in/books?id=Wkd0--M6p_oC&dq=Capitalism%27s+Achilles+Heel&printsec=frontcover&source=bn&hl=en&ei=2nVmS47yPIyA7QPAnLQe&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CBMQ6AEwAw#v=onepage&q=&f=false)

ඔබ වටා ඇති වාසිදායක තත්වයන් ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් කලුසල්ලි ගරන්නේ කෙසේද යන්න ගැන විශේසඥ්ඥ උපදෙස් ලබාගැනීමට ඇත්තුඩුවට පෞද්ගලිකව ලියන්න (100% ප්‍රතිථල සහතිකයි. 4% කොමිස් අයකෙරේ).

සුබ අනාගතයක්!

Saturday, January 16, 2010

ජාතික බලවේගය පතන නායකයා කවුද?


ජාතික බලවේගය යනු කුමක්ද? ජාතික බලවේගය යනු එක් දේශපාලන පක්ෂයක් නොවේ. සිංහල ජාතියේත්, බෞද්ධාගමේත් උන්නතියත් චිරස්තිථියත් සඳහා කැපවූ සෑම දේශපාලන පක්ෂයකම, සෑම සංවිධානයකම, සෑම නගරයකම, සෑම ගමකම ඉන්නා ඔබ අප සියලු දෙනා ජාතික බලවේගයේ කොටස්කරුවෝ ය. පසුගිය දශක කිහිපය තුල ජාතික බලවේගවල අරමුණ වූයේ ජාතික බලවේගවලින් ගිලිහී තිබූ රටේ නායකත්වයත් දේශපාලන සමාජ ආර්ථික බලයත් නැවතත් ජාතික බලවේගවලට නතුකර ගැනීමයි. මෙහිදී ජාතික බලවේග ක්‍රියාකල ආකාරයත්, ජාතික බලවේගවල වත්මන් ක්‍රියාකාරීත්වයත්, එහි අනාගත මාවතත් සාකච්ඡා කිරීම මෙම ලිපියේ අරමුණයි.

ජාතිය ගැන කතාකිරීම අපරාධයක් වන තරමට ජාතිකත්වය හෑල්ලුවට ලක්කිරීමේ විජාතික උවමනාව සපුරාලමින් ජාතියේ සතුරන්ගේ අවශ්‍යතාවයන් ඉටුකිරීමේ උචිඡම අවස්ථාව එළඹුනේ චන්ද්‍රිකාගේ හා රනිල්ගේ පාලන කාලයන් තුලයි. ජාතික බලවේගවල නැගීමට අවශ්‍ය මූලික අඩිතාලම දැමුවේ ගුණදාස අමරසේකර මහතා හඳුනුවාදී නලින් ද සිල්වා මහතා විසින් සමාජගත කරන ලද ජාතික චින්තනය යි. ජාතික චින්තනය හරහා ජාතිකත්වය සමාජගතවනු දුටු දේශපාලන බලවේග සෘජුව ම හා වක්‍රාකාරයේන් ජාතික ච්න්තනය හා සමගාමී අදහස් පිලිගනිමින් ජාතිකත්වය දේශපාලනය තුලට එන්නත් කරවීය. ත්‍රස්ත විරෝධී ජාතික ව්‍යාපාරයත්, එහිම විකාශනයන් වූ සිහළ උරුමය, හෙළ උරුමය තීරණාත්මක ලෙස ජාතිකත්වය ලාංකීය දේශපාලන තුල ඉදිරි පෙල ක්‍රීඩකයෙක් බවට පත්කලේය. යල්පැනගිය මාක්ස්වාදී මඩගොහොරුවේ එරී වික්‍රමබාහුලා සමඟ එකපතේ කමින් සිට් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සැනෙකින් නව ප්‍රවනතාවය අවබෝධ කරගනිමින් සිහළ උරුමයේ සටන් පාඨ කොපිකරමින් ජාතික බලවේගවල නියමුවා බවට පත්විය. සිහළ උරුමය හා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මැතිවරණ වල ලබාගත් ජයග්‍රහණ වල මූලික පදනම වූයේ ජාතික බලවේගයි. ජාතිද්‍රෝහී ගමන්මගේ අන්තයටම ගමන්කිරීමේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ අධිශ්ඨානය දුටු ජාතික බලවේග කොන්දේසි විරහිතව එකමුතුව එය පරාජය කිරීමට මගක් සොයමින් සිටියදී විපක්ෂයේ අපේක්ෂකයා වශයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ පත්විය. මහින්ද රාජපක්ෂ කිසිදා ජාතික බලවේග නියෝජනය කල නායකයකු නොවූවා සේම ඒ බව ජාතික බලවේග ද හොඳින් ම දැනසිටියේය. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ එවක නායිකාවත් එවකට ජනපතිනියත් වූ චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග මහත්මියත් එම පක්ෂයේ ප්‍රබලයන්ගේ සහයත් මහින්දට ලැබුනේ නැත. ඒකරාශී වූ ජාතික බලවේග රටේ නායකයා ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂ පත්කරගැනීමටත් මහින්ද ලවා ජාතික බලවේගවල න්‍යායපත්‍රය ක්‍රියාත්මක කරගැනීමටත් සැලසුම් කලේය. මෙහිදී මහින්ද රාජපක්ෂත්, ජාතික බලවේගත් වටහා ගතයුතු ප්‍රධාන කරුණක් නමි තාවකාලික ලෙස ජාතික බලවේග මහින්ද තෝරා ගත්තේ රටේ නායකයා ලෙස විනා ජාතික බලවේගවල නායකයා ලෙස නොවන බවයි. ජාතික බලවේග විසින් සකස් කරන ලද න්‍යාය පත්‍රය මහින්ද චින්තනය ලෙස නමිකර ජාතික චින්තනය මහින්ද නම් පුද්ගලයාට ආරූඩ කිරීම ජාතික බලවේග විසින් මුලින් ම කරගන්නා ලද වරදකි. අවසානයේදී මෑත ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වරට ජාතික බලවේගවල නියෝජිතයෙක් රටේ නායකත්වයට ගෙන ඒමට ජාතික බලවේග සමත් විය.

ජාතික බලවේගවල න්‍යාය පත්‍රයේ මුලින් ම තිබුණු යුද්ධය ජයග්‍රහණය කිරීමේ අරමුණ අති සාර්ථක මහින්ද ලවා ක්‍රියාත්මක කරවාගැනීමට ජාතික බලවේග සමත් විය. මෙය සිංහල ජාතිය තමන්ගේ සමස්ත යුධ ඉතිහාසය තුල කල දරුණුතම යුද්ධය හා ලබාගත් ඉහලම ජයග්‍රහණය බව ඇත්තුඩුවගේ අදහසයි. මීට පෙර කල යුද්ධ හා සියලු සටන් වලදී මුහුණදුන් සතුරන් ට සාපේක්ෂව මෙවර අප පරාජය කල සතුරා අති විශාලය. දෙමළ ජාතිවාදයත්, එහි ඉන්දියානු හවුල්කාරයනුත්, බටහිර කොල්ලකාරී අධිරාජ්‍යවාදීනූත්, ඊනියා ජගත් සන්ධානයත් ඇතුලු අති විශාල සතුරු බලමුලුවක් එකට තබා පරාජය කිරීමට අපි සමත්වීමු. එම ජයග්‍රහණයේ සැබෑ අයිතිය හිමිවන්නේ එම ජයග්‍රහණය උදෙසා මතවාදීව ජනතාව සන්නද්ධ කර එම මතය දේශපාලනයට කාවද්දා යුධ ජයග්‍රහණය උදෙසා කැපවෙන බවට පොරොන්දු කරවාගත් මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති පදවියට පත්කර ඉන්පසු යුද්ධය අතරතුර එයට ජනතාවගේ කැපවීම දිගටම ලබාදීමට ක්‍රියාකල ජාතික බලවේගයටයි. යුද්ධයේ දිනුවේ යුධභූමියේ දැල්වූ වෙඩි උණ්ඩය නිසා යැයි කියතොත් එය සත්‍යයකි. නමුත් අපට එතැනින් නතරවිය හැකි නොවේ. යුධ ජයග්‍රහණයට පාදක වූයේ යුධ හමුදායේ නිවැරදි නායකත්වය බවද සත්‍යයකි. එතැනින්ද අපට නතරවිය හැකි නොවේ. නිවැරදි දේශපාලන නායකත්වය යුධ ජයග්‍රහණය හිමිකරදුන් බවද සත්‍යයකි. එතැනද අවසාන තැන නොවේ. දශක කිහිපයක් තිස්සේ මුහුකුරා වැඩී ආ ජාතික බලවේගය මෙම ජයග්‍රහණයේ මුල් පුරුක බව අප වටහා ගත යුතුය. එනිසා යුද්ධය දිනාදුන්නේ ජෙනරාල් ද මහින්ද ද යන ප්‍රශ්ණය අසන්නෝ අතිශය ලාමක මනසකින් ලෝකය වටහා ගැනීමට උත්සාහ ගනිති. මෙම යුද්ධය දිනුවේ ජාතික බලවේගයයි. මහින්ද හා සරත් ෆොන්සේකා යනු ජාතික බලවේග විසින් ඒ සඳහා තෝරාගත් පුද්ගල චරිත දෙකක් පමණකි.

මහින්ද ජනාධිපති වීමෙන් පසුව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ, දෙශහිතෛශී ජාතික ව්‍යාපාරය, හෙළ උරුමය ආදී ජාතික ව්‍යාපාරයේ කොටස්කරුවෝ මතවාදීවත් ක්‍රියාකාරීවත් මහින්දට සහයෝගය දෙමින් යුද්ධය අවසානය තෙක් එය ඇදගෙන යාමට ක්‍රියාකලෝය. මහින්ද තමාගේ පදයට පමණක් නැටිය යුතුයි සිතාසිටි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ පිරිසක් මහින්දගේ යම් යම් තීරණ හා ක්‍රියාකාරකම් නිසා නොසතුටට පත්ව මහින්දට සහාය දීම අවම කලෝය. කටුස්සාගේ කරේ රත්තරන් බැන්දා යන කියමන සිහිකරමින් මහින්ද සිතුවේ ලබාගනිමින් සිටින සියලු ජයග්‍රහණ වලට හේතුව තමාගේ පෞද්ගලික හැකියාව බවයි. එනිසා දුරදිග නොබලා විමල් වීරවංශ ඇතුලු නම්‍යශීලී හා ජාතිකත්වයට වඩාත් නැඹුරු කණ්ඩායම ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් ගලවා තමාගේ පිලට ඈඳාගැනීමට ක්‍රියාකිරීමෙන් ඒකරාශී වූ ජාතික බලවේග කැබලි කිරීමේ ක්‍රියාවලිය ඔහු ඇරඹීය. ජාතික බලවේග සියල්ල ඉවසා සිටියේ කොක්කෙන් හෝ කෙක්කෙන් යුද්ධය ජයගත යුතුවූ බැවින් විනා අල්ලස, දූෂණය, පවුල්වාදය ආදී මහින්දගේ අත්තනෝමතික ක්‍රියාකාරකම් අනුමත කරන නිසා නොවේ. යුද්ධය දිනීම ස්ථිර වනු දුටු මහින්ද ඉන්පසු කල්පනා කලේ තමා නියෝජනය කරන ජාතික බලවේගවල න්‍යාය පත්‍රයේ ඊළඟ අරමුණු ඉටුකරගැනීම ගැන නොවේ. ඒ වෙනුවට ඔහු කල්පනා කලේ දීර්ඝ කාලීන ලෙස රටේ දේශපාලන බලයත් ආර්ථික බලයත් තම පවුලට නතුකරගන්නේ කෙසේද යන්නයි. යුධ ජයග්‍රහණය තමාගේ පුද්ගලික ප්‍රතිරූපය ගොඩනැගීමට භාවිතා කරමින් ඉහත අරමුණු ලඟාකරගැනීම මහින්දගේ න්‍යාය පත්‍රය වීය. ජාතික බලවේග මෙම ප්‍රවණතාවය නිවැරදි ව තේරුම් ගත්තද එයට සාර්ථක පිලිතුරක් සොයාගැනීමට එය තවමත් අසමත් වී සිටී.

තමාට කිසිදු තරඟයක් නැතිබව තේරුම්ගත් මහින්ද ජාතික බලවේගවලට පයින් ගසා තමාගේ ආත්මාර්ථකාමී උවමනාවන් සපුරාගැනීමට ක්‍රියාකරනු දුටු සතුරු බලවේග ඔහුගේ මෙම දුර්වල කම ඉතා හොඳින් ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් ඔහු ලවාම ජාතික බලවේක දෙකඩ කිරීමේ ක්‍රමන්ත්‍රණ දියත් කරවීය. සරත් ෆොන්සේකා ට පල නොකියා පලා බෙදීමට හේතුව ඉන්දියානු ඔත්තු සේවය මගින් මහින්ද කඩේ යැවීම නිසා සිදුවූවක් බව සමහරුන්ගේ මතයයි. සරත් ෆොන්සේකාට සැලකූ ආකාරය දුටු ජාතික බලවේගවල බහුතරයක් තේරුම් ගත්තේ තවදුරටත් මහින්ද එහි නියෝජිතයා නොවන බවයි. සරත් ෆොන්සේකා ජනාධිපති කිරීම හා බැඳුනු විධිමත් සැලසුමක් ජාතික බලවේගයන්ට නොමැති වීමත් ඔහු වටා සිටින ජාතික බලවේගයේ හතුරන් සමඟ පෑහීමට ඇති අකමැති කමත් නිසා මහින්ද සමඟ තවමත් සිටියද තවදුරටත් මහින්ද ජාතික බලවේගයේ අරමුණු ඉටු නොකරන බව ජාතික බලවේග තේරුම්ගෙන හමාරය. ජාතික බලවේග තමාගේ තීරණාත්මක අභියෝගය ජයග්‍රහණය කිරීමෙන් අනතුරුව අද මුහුණපා ඇත්තේ සැලැස්මක් නොමැති අවිනිශ්චිත තත්වයකටයි. මහින්ද හෝ සරත් දෙදෙනාගෙන් කිසිවෙකු ජාතික බලවේගවල න්‍යාය පත්‍රය තවදුරටත් ක්‍රියාත්මක නොකරන බව පැහැදිලිය. මහින්ද නැවත පත්වුවහොත් ජාතික බලවේග වල බෙදීම තවදුරටත් වැඩිවනු ඇති බවත් කොටසක් මහින්දගේ පවුල්වාදී දේශපාලන සැලසුමේ කොටස්කරුවන් වන බවත් අනෙකුත් කොටස් අරමුණක් නැතිව වෙන් වෙන්ව ක්‍රියාකරනු ඇති බවත් පැහැදිලිය. සරත් ෆොන්සේකා පත්වුවහොත් සිදුවිය හැකි දේ කිහිපයක් වෙයි. හමුදා පාලනයක් ඇතිවීම ඇතිවිය හැකි දරුණුම තත්වයයි. මේ සඳහා ඇති ඉඩකඩ ඉතාමත් සීමිතය. දෙවනුව දේශපාලන මඩගොහොරුවෙන් පිටස්තර නායකයෙකු රටට ලැබීම තුලින් සියලු දේශපාලය කණ්ඩායම් වල එකඟතාවයක් ලබාගෙන නව මාවතකට රට යොමුවීමට ඉඩ ඇත. තුන්වෙනුව සරත් ෆොන්සේකා ජාතික බලවේගවල සතුරන් සමඟ එක්වී ඔවුන්ගේ න්‍යාය පත්‍රයට අනුව ක්‍රියාකිරීමට ඉඩඇත. මෙය නැවත වතාවක් මහින්ද බලයට පත්වීමට වඩා යහපත් වන්නේ ඒ තුලින් ජාතික බලවේග නැවතත් එකරාශී වීම සිද්ධවන බැවිනි.

වැරදි මඟක යම් දුරක් ගියහොත් නැවතත් හරි මඟට ඒමට එම දුරම ආපසු ඇවිද ආ යුතුය. නිවැරදි මග නොදැනීම මඟ වැරදි බව දැන දැන වැරදි මඟේ ගමන් කිරීමට හේතුවක් නොවේ. නිවැරදි මඟ නොදත්තද නැවතත් මුලටම පැමිණීම නිවැරදි මඟ සොයායෑම ඉක්මන් කරයි. එනිසා මේ තීරණාත්මක අවස්ථාවේ ජාතික බලවේග තමන්ගේ පරාජය පිලිගෙන මඳක් පසුබැස නැවත සන්නද්ධ විය යුතුය. ජාතික බලවේගවල දීර්ඝකාලීන අරමුණු කරා යෑමේදී කෙටි කාලීන වෙනස්කම් එතරම් ප්‍රමුඛ කරගත යුතු නොවේ.

මහින්දට කලගුණ සලකමු


අප සමාජයේ ගැඹුරින් කාවැදී ඇති ගුණදහම් හා විශ්වාසයන් අනාගත සමාජය සකස්කිරීමෙහි ලා අතිශය වැදගත් මෙහෙවරක් ඉටුකරයි. කලගුණ සලකමු යන්න එවැනි අතිශය වැදගත් ගුනාංගයකි. මා කුඩා කාලයේ පාසලේත් දහම් පාසලේත් කුමන ආකාරයේ හෝ සමිතියක, රැස්වීමක කතාවක් පැවැත්වීමට සිදුවුවහොත් මා තෝරාගත් මාතෘකාවන් අතර මුලින් ම තිබුනේ කලගුණ සැලකීමයි. තමාට සෙවණ දුන් බෝ රුකට පවා බුදු හිමියන් කලගුණ සැලකූ ආකාරයත්, එක්වරක් හෝ කෑමවේලක් ලබාදුන්නොත් බල්ලන් පවා නගුට වැනීමෙන් හෝ කලගුණ සලකන ආකාරයත් මා එහිදී උදාහරණයට ගන්නා ලදී.

කළගුණ සැලකීමේ ප්‍රථම පාඩම මහින්ද ඉගැන්වූයේ මංගල සමරවීර හා ශ්‍රීපති සූරියආරච්චි යුගලයටයි. මහින්ද දිනවීම සඳහා රූපවාහිනී නාලිකා වල මැදියම වනතුරු එම දෙපල තර්ක කල සැටි අපට මතකය. මහින්ද-මංගල විරසකයට හේතුව මහින්ද තම සහෝදර බැසිල්ට උපදේශකයෙක් ලෙස අනවශ්‍ය ප්‍රමාණයට බලතල දී, ඇමතිවරුන්ටත් බලපෑම් කලහැකි තත්වයට ගෙන ආ නිසා බව නොරහසකි. මංගල රජයෙන් නික්ම යාමෙන් පසු ඔහුගේ කල්ක්‍රියාව අප අනුමත නොකලද තමා වෙහෙසවී පත්කරගත් ජනපති යටතේ ඇමති ධූරයක් ලැබූපසු ජනපතිගේ මල්ලීගේ දෙපතුල් වන්දනාමාන කිරීමට සිදුවූම තුලින් ඔහු මුහුණ පෑ අකරතැබ්බය අපට පැහැදිලි ය. මංගලගේ නික්මයාමෙන් පසු සෙසු ඇමැතිවරුන් මංගලට සිදුවූ අපරාධය තුලින් ඉතා හොඳ පාඩමක් ඉගනගත් බව පැහැදිලිය. නාම මාත්‍රික ඇමතිවරුන් වී සිටිමින් බැසිල්ගේ පදයට නැටීම තුලින් පමණක් තමන්ගේ ඇමති ධූරය රැකගත හැකි බව ඔවුන් තේරුම් ගෙන සිටී.

කලගුණ සැලකීමේ පොඩ් පොඩි පාඩම් මහත් රාශියකින් පසු මහින්ද ඊළඟට රටටම දැනෙන සේ කලගුණ සැලකුවේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණටයි. එවකට සිටි ජනපතිනිය ඇතුලු පක්ෂයේ බහුතරය තමා දිනවීමට ක්‍රියා නොකල බව මහින්ද හොඳින් දනී. මහින්දගේ ඡන්ද ව්‍යාපාරයේ බර බොහෝදුරට ඇද්දේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණයි. ජයග්‍රහණයෙන් පසු තමාගේ න්‍යාය පත්‍රයට ක්‍රියාකිරීමට එම පක්ෂය එකඟනොවූ නිසා එලෙස තමන්ට අවනත කොටසකට වරප්‍රසාද දීමෙන් එම පක්ෂය දෙකට කැඩීමට මහින්ද ක්‍රියාකලේය.

මහින්ද කලගුණ සැලකීමේ ලොකුම පාඩම ඉගැන්වූයේ සරත් ෆොන්සේකාට යි. මහින්දගේ පාලන කාලය තුල ඔහු කල වැදගත් දේ අතර ප්‍රමුඛතම කාර්‍යය වන්නේ තිස් වසරක් පැවති යුද්ධය තුන් වසරකින් නිමකිරීමයි. ඒ කාර්‍යෙයහි ලා ඔහුට මහත්ම පිටුබලයක් වූයේ මහින්දගේ සෙන්පති සරත් ෆොන්සේකාගේ කැපවීමයි. නමුත් යුද්ධය නිමවී මාසයක් යන්නටත් පෙර නාවික හමුදාවේත්, යුධ හමුදාවේත් නායකත්වය වෙනස්කිරීම තුලින් මහින්ද ඔවුන් ට දුන්නේ වැඩේ කර දුන්නාට පසු මට උඹෙන් වැඩක් නෑ යන පණිවිඩයයි. ජනරාල් දේශපාලනයට පිවිසීමත් සමඟම ඔහුට ආරක්ෂාව ලබාදීම දිගින් දිගටම මඟහැරීම, මර්වින් වැනි පාදඩයන් දමා අතිපූජනීය කැළණි විහාරයේදී ඔහුට අවමන් කිරීම වැනි ආකාරයට ජනරාල්ට කලගුණ සැලකීමට මහින්ද ක්‍රියාකරන ලදී. ජනරාල් අද එකතුවී සිටින සමහර දේශපාලන බලවේග ඇත්තුඩුවගේ දේශපාලන දැක්මත් සමඟ කිසිසේත් ම පෑහෙන්නේ නැතත්, ජනරාල් ඔවුන් ට එකතු වීමට වඩා සිදුව ඇත්තේ නිර්පාක්ෂික ජනරාල් වටා ඔවුන් එකතුවීම බව තේරුම් ගතයුතුය. එනිසා ජනරාල් ඔවුන්ගේ දේශපාලන ප්‍රතිපත්ති සැම එකක්ම පිලිගන්නා බව අපට අනුමාන කල නොහැකිය. ඉදිරි කාලයේදී මහින්ද තව කිහිප වතාවක් ජනරාල්ට කලගුණ සැලකීමේ පාඩම උගන්වනු ඇතැයි යන්න අපගේ හැඟීමයි.

සියල්ල මෙසේ තිබියදී මහින්දගේ මැතිවරණ ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයේ ජනප්‍රිය සටන් පාඨයක් වන්නේ කල “කලගුණ සලකමු” යන්නයි. මහින්ද අන් අයට කලගුණ සැලකූ ආකාරයට ඔහුටත් කලගුණ සැලකීමට ගුණ දහම් අගයන සිංහල ජනතාව ජනවාරි 26 වැනිදාට ක්‍රියාකරනු ඇතැයි ඇත්තුඩුවගේ විශ්වාසයි.

Saturday, July 19, 2008

තෙල් මිල වැඩිවෙන්නේ ඇයි

තෙල් මිල අද රටේ ප්‍රධානතම මාතෘකාවලින් එකක්. තෙල් මිල වැඩිවන්නේ මොකද යන එකට හරිහමං හේතුවක් කියලාදෙන්න කවුරු කවුරු කවුරුත් වලිකෑවත් වැඩිදෙනෙක් කරන්නේ එක්කෝ කොලේ වහලා ගහන එක නැත්තං කියන්නන් වාලේ කියන එක. රනිල් මහත්තයා, රටතොට දන්න මිනිහා වුනාට ලෝක වෙලඳපොලේ තෙල් මිල වැඩිකරන තැනක් තියනව නම් එතෙන්ට ගිහිල්ලා හෝන් ගහන්නේ නැතිව කොලඹ හෝන් ගහන එකෙන්ම පේන්නේ අපේ මිනිස්සු ගොනාට අන්දන එක කොච්චර ලේසිද කියලා හොඳ අවබෝධයක් එතුමට ඇති බවයි. ඒගොල්ලො කියන්නේ ආණ්ඩුවේ බදු අඩුකරන්නලු. රටේ ආනයන වියදමෙන් සියයට විස්සකටත් වඩා තෙල්වලට යනවලු. එතකොට ආනයන බදු අයින් කලොත් රටේ ආනයන බදු වලින් සියයට විස්සක් නැතිවෙන බවත් එතකොට එම බදුමුදල් වැයකරලා කරන යුද්ධය, අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍ය, හා අනෙකුත් සුබසාධනත් සෑහෙන තරමකින් අඩුවෙන බවත් මේ උන්දැලා දැනගෙන හිටියට කියන්නෑ. විදුලි ඒකකයක් හදන්න යන වියදමට වඩා අඩුවෙන් විකුනන බව අපි කවුරුත් දන්නවා. මෙතුමන්ලාගේ නියාය ඒකටත් දැම්මොත් විදුලි බිල තුන් ගුනයක් වැඩි කරන්න ඕන මොකද තෙල්වලින් හම්බවෙන බදු වගේ දේවලින් තමයි ඒවගේ පාඩු මකාගන්නේ. රටේ ආර්තිකේ එක එකට සම්බන්දයි කියලා අපි දන්නවා කියලා මෙතුමන්ලා දන්නේ නැති හැඩයි.


බංදු මහත්තයා වගේ ආර්තිකේ ගැන විසේස ඥාණයක් නැතත් සරල විශ්ලේෂණයක් කරන්න මං පොඩි උත්සාහක් ගත්තා. මුලින්ම මං විකිපීඩියාවට ගිහිල්ලා තෙල් නිපදවන රටවල් මොනවද කියලා බැලුවා. මෙන්න වෙබ් කොලේ (http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Chart-of-Oil-Trading-Nation_inverse.GIF) . සවුදිය වගේ රටවල් කොච්චර තෙල් නිපදවූවත් එයින් ලැබෙන ආදායමෙන් අතිමහත් කොටසක් යන්නේ බහුජාතික සමාගම්වලට බව නොරහසක්. තෙල් අයිති රටවලට ලැබෙන කොටසෙනුත් බහුතරයක් ඇමෙරිකානු හෝ යුරෝපීය බැංකු වල තමයි තැන්පත් වෙන්නේ.ඉතින් ලෝකයේ තෙල් වෙළඳාම පාලනය කරන අතලොස්සක් වූ සමාගම්වල හිත්පිත් නැති සූරාකෑම තමයි තෙල් මිල ඉහල යාමට ප්‍රධානතම හේතුව.


තෙල් මිල ඉහලයන හැම මොහොතකම බටහිර රටවල් හේතු වශයෙන් දක්වන්නේ සමහර ර‍ටවල්වල තිබෙන යුද්ධ වැනි තත්වයන්. තවදුරටත් ඔපෙක් වැනි සංවිධාන තෙල් නිෂ්පාදනය සීමා කිරීම ගැනත් දොස් නැගෙනවා. අද ඉරානය වැනි තෙල් නිපදවන රටවල් එකක් දෙකක් ඇරෙන්න ඔපෙක් සංවිධානයට අයිති රටවල පාලකයෝ ඇමෙරිකාවේ රූකඩ සුරතලුන් බව කවුරුත් දන්නවා. ඔපෙක් සංවිධානයේ තීරණ විදියට එලියට ‍එන්නෙත් බහුජාතික සමාගම් අතලොස්සක පාලකයන්ගේ තීරණම තමයි.


ඉතින් මෙම බහුජාතික තෙල් බූවල්ලාට මේ තරම් හදිස්සියේ තෙල් මිල ඉතිහාසයේ නොවූ විරූ ආකාරයට තෙල් මිල ඉහල නංවන්න ඕන වුනේ මොකද. ඒකට ප්‍රධානම හේතුව තමයි චීනය හා ඉන්දියාව වැනි රටවල් ඉතා සිග්‍ර සංවර්ධනය කරා යන ගමන තුල තමන්ගේ ආර්ථික එකාධිකාරය නැතිවෙන නිසා අවසාන තත්පරයේදී පුලුවන් උපරිමයෙන් ඒ ගමන සඳහා බාදාකිරීමට ඉ‍ටා ගැනීම. අවම තරමින් චීනය හා ඉන්දියාවේ සංවර්ධනය සඳහා ඔවුන් වැයකලයුත් මුදලවත් වැඩිකිරීම තමයි මෙහි අරමුණ. සංවර්ධනය නොවී හිටපන් කිව්වට ඇහුවේ නෑ, කියනදේ අහන්නේ නැත්තම් මෙකත් කාලා වරෙං කියලා තමයි මේ කියන්නේ. නමුත් මේක නිසා වැඩිපුරම පීඩා විඳින්නේ ලෝකයේ දුප්පත් ම රටවල්.


අන්තිමට මං තේරුං ගත්තේ තෙල් කියන්නේ ලෝකෙටම පොදු මුදල් ඒකකයක් වගේ දෙයක් බවත් ඒකේ අයිතිකාරයෝ බහුජාතික සමාගම් අතලොස්සක් බවත් හිතුමතේට එය පාලනය කිරීමෙන් ඇමෙරිකන් ඩොලරය ඇතුලු සියලු මුදල් පාලනය කරන්නත් එමගින් මුලු ලෝකයේම ආර්ථිකයත්, එමගින් දේශපාලනයත්, එමගින් සංස්කෘතියත් පාලනය කිරීමට හැකියාව අද ඔවුන් ලබාගෙන ඇතිබවත්, ඒ එක්කම චීනය හා ඉන්දියාව තමන්ගේ සීග්‍ර සංවර්ධනයේ වියදම අනියමින් වුවත් යම් පමණකට දුප්පත් රටවලට පටවා ඇතිබවත්.


පැත්ත ගියත් ඇත්ත කියන ඇත්තට බය නැති,

ඇතුතුඩුව.

Monday, March 12, 2007

අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයට සාක්ෂි සැපයීම

ත්‍රස්තවාදයෙන් දශක කිහිපයක් බැටකෑ අපි අද තීරණාත්මකව ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීම අබියස සිටිමු. නමුත් ඊට වඩා සැම අතින්ම දරුණු හා බලවත් අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ ගොදුරක් වීමේ අවදානකටද ලක්ව සිටිමු. රටක ජනතාව සූරාකෑම සඳහාත්, තම ඒකාධිපති බලය පවත්වාගෙන යාම සඳහාත් පාලකයන් ජනතාව මත රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක කරන්නේ යම්සේද, එසේම අන්රටවල් සූරාකෑමත් තම ඒකාධිකාරය පවත්වාගෙනයාමත් අරමුණු කරගෙන අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය එයට වඩා විශාල පරිමාණයෙන් දුප්පත් රටවල් මත ක්‍රියාත්මක වෙයි. අසූ ගනන්වල අගභාගයේදී සෝවියට් දේශයේ බිඳවැටීමත් සමඟම අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ තනි නියමුවා බවට පත්වීමට ඇමෙරිකාවට හැකිවිය. අන් ඕනෑම දෙයකට මෙන්ම ත්‍රස්තවාදයටද තම ක්‍රියාවන් සාධාරණීකරණය කිරීම සඳහා යම් න්‍යායක් අවශ්‍ය වේ. කොටි ත්‍රස්තවාදය මෙහිදී දඩමීමා කරගෙන ඇත්තේ දෙමළ ජනතාවට අහිමී ඇතැයි කියන ඊනියා අයිතිවාසිකම් කිහිපයකි. සාමාන්‍ය ත්‍රස්තවාදයක් එවැනි සරල හේතු දැක්වීමකින් සාධාරනීකරණය කිරීම අත්‍යාවශ්‍ය කාරණයක් ම නොවේ. ත්‍රස්තවාදයට තම කටයුතු කිසිදු හේතුවකින් තොරව නිර්ලජ්ජිතව කරගෙන යාමට වුවද හැකිය. නමුත් රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය තරමක් ශීලාචාර වන අතර ඉතා සියුම් ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ. කොටි ත්‍රස්තවාදීන් ගම්වලට පැන අහිංසක ජනතාව කැතිගා දැමුවද, අසූ ගනන්වල රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය තම ක්‍රියාකාරකම් නාඳුනන තුවක්කුකාරයාගේ ගිනුමට බැරකිරීමට තරම් කෛරාටික විය. ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදය මෙහිදී රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයටත් වඩා අතිශය සියුම් උපක්‍රම භාවිතා කරයි. ඉරාකයට සමූල භාතක අවි චෝදනාව පටවා ආක්‍රමණය කර අවසානයේ දිනකට සිය ගනනින් සිදුවන අපරාධ වල වගකීම ඉරාක ජනතාව ‍මතම පටවනුයේ ඒවා මුස්ලිම් කල්ලි අතර ගැටුම් ලෙස අර්ථ දක්වමිනි.


අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක වීමේදී යම් යම් පියවරයන් කිහිපයක් පැහැදිලිව හඳුනාගත හැකිය. ප්‍රථමයෙන් තම අධිරාජ්‍යයේ කොටස්කරුවන් හෝ සේවකයන් නොවන රටවල් හඳුනාගනී. දෙවනුව, කුමන හෝ ගැටළුවක් එම රට තුල නිර්‍මාණය කිරීමට අධාර හා අනුබල දෙයි. එසේ නොකල හැකිවුවහොත් කිසිදු හේතුවක් නොමැතිව සම්භාදක පනවා පරාජය බාරගනී. කියුබාව මීට හොඳ නිදසුනකි. නමුත් ලංකාව තුල අදාල ගැටළුව නිර්‍මාණය කිරීමට අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය සමත්විය. එසේ යම් ගැටළුවක් නිර්‍මාණය කලහැකි වුවහොත් තෙවනුව, එයට මැදහත්කරුවන් හෝ උපදේශකයන් ලෙස පැමිණ තම අරමුණ ඉටුකරගැනීමට යොමුවෙයි. මෙය සුඩානයේදී සාර්ථක වුවද ලංකාවේදී අසාර්ථක වූයේ ජාතික බලවේගයන් තමා ඉදිරිපිට තිබූ අභියෝගය නිසි පරිදි තේරුම් ගැනීමට සමත් වීම නිසාය. මෙබඳු අසාර්ථකවීමක් හමුවේ අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ ඊළඟ පියවර වනුයේ එක්සත් ජාතීන් වශයෙන් හඳුන්වන අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ බලල් අත මඟින් තම ත්‍රස්තවාදී අරමුණ කරා ළඟාවීමයි. මේ සඳහා යම්කිසි අකාරයේ හේතු දැක්වීමක් අවශ්‍යය ය. එනිසා අද අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයට ලංකාව ගොදුරුකරගැනීම සඳහා සාක්ෂි අවශ්‍ය වී තිබේ. ඒ සඳහා ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි සොයාගැනීම තුල ඔවුන්ගේ ඉදිරි වැඩපිලිවෙල තීරණය වේ. ඉරාකයට කාලයක සිට ඇස ගසාගෙන සිටියත් ගල්ෆ් යුද්ධය වැනි තීරණාත්මක සාක්ෂියක් එනතුරු ඔවුහු සාක්ෂි ගොනුකරගෙන සිටියහ. ඇෆ්ගනිස්ථානය සඳහා තීරණාත්මක සාක්ෂිය වූයේ ලෝක වෙළඳ මධ්‍යස්ථාන ප්‍රහාරයයි. යමිකිසි ආකාරයකින් සාධාරණීකරණක කලහැකි බොරු සාක්ෂියක් සොයාගත හැකිනම් අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ඉතාමත් දරුණු ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක වන බවට ඇ‍ෆ්ගනිස්ථානය හොඳම නිදසුනකි. නමුත් එවන් තීරණාත්මක සාක්ෂියක් ලංකාවෙන් සොයාගත නොහැකි නිසා එබඳු මැදිහත්වීමක් කිරීමට අවකාශයක් නැත. එනිසා යම් යම් සුළු සාක්ෂි කීපයක් මත එක්සත් ජාතීන් හරහා අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක කිරීම නවතම සැලසුමයි. මෙම ආකාරයට අධිරාජ්‍යවාදයේ ගොදුරු බවට පත්වූ රටවකට හොඳම උදාහරණය නම් නැගෙනහිර ටිමෝරයයි. එම සැලසුමේ කොටසක් ලෙස ඔවුන් තමන්ගේ රූකඩ ලවා රජයට මානව හිම්කම් චෝදනා එල්ල කිරීම දැනටම අරඹා ඇත.

අද විජාතික බලවේගවල ප්‍රධාන මාතෘකාවක් බවට පත්වී ඇත්තේ රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයයි. මෙය මවාපෑමක් බව සියලු ජනතාව දන්නා නිසා සිරස ඇතුලු විජාතික ජනමාධ්‍ය වල අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳ ප්‍රචාරයන් මහජනතාවට කන්දොස්කිරියාවක් විනා කිසිසේත්ම ප්‍රවෘත්ති නම් නොවේ. ජනතාව එම ප්‍රවෘත්ති නරඹා, අනේ අවාසනාවට ඇත්ත කතාවක් නේද කියා චැනලය මාරු කරති. නමුත් මුද්‍රිත හා ඉලෙක්ට්‍රොනික මාධ්‍ය දිගින් දිගටම අතුරුදහන්වීම් ගැන හුඹස් බියක් ජනතාවට ඇතිකිරීමට වලිකති. මෙහිදී මෙම ජනමාධ්‍යවල කාර්‍යභාරය වනුයේ ලංකාවේ ජනතාව‍ට ප්‍රවෘත්ති සැපයීමට නොව කොන්ත්‍රාත් ක්‍රමයට විජාතිකයින්ට සාක්ෂි සැපයීමයි. රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයක් ඇත්නම් එය දැනිය යුත්තේ ජනතාවටයි. අද ජනතාවට දැනෙන රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයක් නැත. නමුත් ත්‍රස්තවාදීන්ට නම් බොහෝදේ දැනෙමින් පවතින බව පෙනේ. අසූව දශකයේ අගභාගයේ දිනවල හයට කලින් රෑට කා නාඳුනන තුවක්කුකාරයාට බියේ නොනිදා රැය පහන්කල අයුරු ජනතාවට තාම මතක තිබේ. පාසල් යනවිට පාරේ දැවෙන මල සිරුරු දෙස නොබලන ලෙස දෙමාපියන් ඉතා තදින් අවවාද කලසැටි මගේ මතකයේ හොඳින් සටහන් වී තිබේ. පසුගිය වසර තුල සිදුවූ සිද්ධීන්ගෙන් සමන්විත සිරසේ දිනපතා පෙන්වන මිනී පෙරහැරේ සඳහන් ගානට වඩා වැඩි ගනනක් එකවර හන්දිවල පුලුස්සා දමා තිබූ යුගයක් තිබී බව ජනතාවට මතක තිබේ. එදා උගුරට එනකම් මිනී කෑ මස් වැද්දෝ අද මාධ්‍යවේදියෙක් අත්අඩංගුවට ගත්විට, කැලෑවකින් මල සිරුරක් සොයාගත්විට උගුර ලේ රහ වනතුරු කෑ ගසති. ඉහත මාතෘකාව ගැන තමා කරන සෑම වචනයක් වචනයක් පාසාම ලංකාවේ ජනතාවට දැනෙන්නේ ලේ ගඳ බව සමහර නායකතුමන්ලාට නොතේරේයැයි සිතිය නොහැක. නමුත් බටහිර හාම්පුතුන් නූල් අදින විට අතපය පමනක් නොව දිව ආදියද නටන නිසා ඔහුටද කරකියාගතහැකි දෙයක් නොමැත.

රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ පාලන සමය තුල සටනේ වාසිය තිබූයේ අධිරාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයටයි. එම අවදියේ සාම ගිවිසුම් ගැසීම‍ටත්, නිරීක්ෂකයන් මෙරට රැඳවීමටත් ඔවුනට හැකිවිය. අද සියල්ල අහෝසි වී සටනේ වාසිය අපට අත්වී තිබේ. නමුත් සටන දිනා ඇති බවට කිසිවෙකු උපකල්පනය කලහොත් එය අපි අපවම රවටාගැනීමකි. සටනේ වාසිය අද රැඳී ඇත්තේ තීරණාත්මකව සාක්ෂි ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට සමත්වීම තුලයි. ඔවුන් අපමත බලෙන් පටවන්නට හදන මතවාදය එසේ ලෙහෙසියෙන් සිල්ලර ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කල හැක්කක් නොවේ. මෙහිදී වඩා වැදගත් වනුයේ අනතුර වටහාගැනීමත් එය සම්බන්ධයෙන් ජනතාව දැනුවත් කිරීමත්, ඉන්පසු ජනතාවගේ සහාය ඇතුව චෝදනා දැඩිලෙස ප්‍රතික්ෂේප කිරීමත් විනා දෙපැත්ත ෂේප් කරමින් කල්මැරීම නොවේ.

සියල්ලන්ට පසුව අවදිවීම

රෝහණ විජේවීර මහතා තම සගයන්ට කීවේ සියල්ලන්ට පෙර අවදිවන ලෙස යි. දෙවරක් ම සියල්ලන්ට ම පෙර අවදිවන්නට යෑම නිසා දෙවතාවේදී ම දහස් ගනනකට සියල්ලන්ටම පෙර නිදාගැනීමට සිදුවිය. නමුත් අද ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ඉතාමත් සවිඤ්ඤාණික ලෙස දේශපාලන වටාපිටාව තේරුම් ගනිමින්, ඉතාමත් සක්‍රීය ලෙස තමන්ගේ භූමිකාව රඟදක්වමින් සිටී. එයට හේතුව වනුයේ රෝහණ විජේවීර මහතාට කියාදීමට හැකියාවක් නොවූ සියල්ලන්ට ම පෙර අවදිවන්නේ කෙසේද යන්න සිංහල ජාතික ව්‍යාපාරය තුලින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හා අනෙකුත් සක්‍රිය දේශපාලන බලවේගවලට කියාදීමයි. (දේශපාලන බලවේග යයි කියාගන්නා දේශපාවාදෙන බලවේග වලට මෙම න්‍යාය අදාල නොවේ. මක්නිසාද යත් ඔවුන්ගේ දේශපාලන භාවිතාව කිසිසේත්ම රටතුල මතුවන මතවාදයන්ට හා බලවේගවලට අනුව සකස් වන්නක් නොවීමයි.)

අද ලංකාව ඉතා දරුණු දේශපාලනමය හා ආර්ථිකමය අභියෝග රාශියකට මුහුනපා ඇත. දේශපාලනමය වශයෙන් ගත්කල, රට බෙදා වෙන්කිරීමටත්, ඉතා දියාරු ව්‍යවස්ථාවක් තුල රටේ ස්වෛරීභාවය දුර්‍වල කිරීමටත් ඒතුලින් බටහිරට අධිරාජ්‍යවාදී මංකොල්ලකාරයින් සඳහා අරාජික පාරාදීසයක් නිර්‍මාණය කිරීමටත් ඉතා ශක්තිමත් පෙරමුණක් ලෙස සියලු විජාතික බලවේග ක්‍රියාකරමින් සිටී. අද ජාතික ව්‍යාපාරය ඉතා නිවැරදිව හඳුනාගෙන ඇති පරිදි ලංකාවේ දේශපාලන බලවේග දෙකක් වෙයි. එකක් නම් ජාතික බලවේගයයි. අනෙක නම් විජාතික අවජාතක සංකලනයයි. විජාතික හා අවජාතක සංකලනය යනු කුමක්ද යන්නත්, එහි ව්‍යුහයත්, එහි උපක්‍රමයනුත් ඉක්මනින් හා නිවැරදි ව වටහාගැනීම තුල එය පැරදවීමේ ශක්‍යතාවය රඳා පවතී. ආර්ථික වශයෙන් ගත්කල, සියලු අංශයන් තුල විදේශ සමාගම් තමන්ගේ බලඅධිකාරය තහවරුකරගනිමින් රාජ්‍ය අංශයේ හා දේශිය පෞද්ගලික අංශයේ ව්‍යාපාර හා සේවාවන් දෙවන පෙලට තල්ලුකරමින් රටේ ආර්ථිකය හසුරුවන ප්‍රධාන බලවේග බවට පත්වෙම්න් සිටී. අවසානයේ රාජ්‍ය අංශය හුදෙක් සුබසාධක සේවා සැපයුම් කරුවෙක් බවට පත්වනු ඇති අතර දේශීය සමාගම් බහුජාතික සමාගම් තුලට උරාගනු ඇත.

දේශීය ආර්ථිකයක් හා ආර්ථික නිදහස ගැන කතාකරන බලවේග තවදුරටත් දිරාගිය මාක්ස්වාදී මතවාදවල වහලුන්බවට පත්වී සිටීම තුල ඔවුන් නව ආර්ථික ආක්‍රමණවල ස්වරූපය හා ඒවාගේ අරමුණු වටහාගැනීමට අසමත්වී සිටී. පෞද්ගලීකරණය වලක්වාගැනීම හා සුබසාධක සේවා දියුණුකිරීම යන සංකල්ප දශක ගනනාවත් තිස්සේ පට්ටා ගැසීම විනා ආර්ථික නිදහස උදෙසා නව සංකල්ප බිහිකරීමටත් ඒවා දියුණුකිරීමටත් දිගින් දිගටම අසමත් වුවහොත් අවසානයේ ජනතාවට ඉතිරිවනුයේ දිරාගිය රාජ්‍ය සංස්ථාවක සාඩම්බර හිමිකරුවන් වීම පමණි. උදාහරණයක් ලෙස රාජ්‍ය බැංකු පෞද්ගලීකරණයෙන් ගලවාගැනීමට අප අපමණ වෙහෙසක් දැරුවත්, මෑතක සිට ඉතා සීග්‍රයෙන් ව්‍යාප්ත වන ජාත්‍යන්තර බැංකු සමඟ තරඟ කල හැක්කේ කෙසේද කියාවත්, ඒවායෙන් ඉදිරියේදී දේශීය ආර්ථිකයට කරණු ලබන බලපෑම ගැන අධ්‍යනය කිරීමට හෝ ඒ සඳහා ගතහැකි සාර්ථක ප්‍රතිකියාවන් කුමක් ද යන්න ගැන සැලසුම් කිරීමටත් කිසිවෙක් ඉදිරිපත් වී නැත. අද HSBC ප්‍රමුඛ ජාත්‍යන්තර බැංකු ඉතා සිග්‍රයෙන් හා තරඟකාරී ලෙස සාමාන්‍ය ජනතාව අතරට සමීපවෙම්න් සිටී. ටෙලිකොම් සමාගම පෞද්ගලීකරණයෙන් බේරාගැනීමට අප බලවත් සටනක් ගෙනගිය ද අපට අමතක වූ‍ දෙයක් නම් සියලු ජංගම දුරකථන සමාගම් පෞද්ගලික සමාගම් බවත් ඒවා ජනතාව මත අධික බරක් පටවමින් අධික ලාභ උපයන බවත් ය. සූරාකන්නා ප්‍රථමයෙන් අවදිවන බවත් අප සැමදා ඔවුන්ට පසුව අවදි වී නිදිගැට කඩමින් පරන සූත්‍රයන් ම වමාරාකන බවටත් මෙය කදිම උදාහරණයකි. සංසන්දනය කිරීමට රාජ්‍ය විකල්පයක් නොමැතිවීමත්, ප්‍රථම ජංගම දුරකථනය ම ‍‍හඳුන්වා දුනනේ එම සමාගම් නිසාත් ෂෙල් ගෑස් සමාගම සම්බන්ධයෙන් කලා සේ අඩාපාලි කීමට ජනතාව නොපෙලඹුනේ ඉහත සූරාකෑම ගැන ඔවුන්ට නිසි අවබෝධයක් නොමැති වූ බැවිනි. මොබ්ටෙල් වැනි සමාගම්වල යම්කිසි රාජ්‍ය අයිතියක් ඇතද, ඔවුන් පවා මුනිවත රකිමින් තම අයකිරීම් එලෙසම පවත්වාගෙන යන්නේ යම් යම් බලපෑම් නිසා බව ද සමහරු කියති. කෙසේවූව ද අද ලංකාව ඉතා ඉහල දුරකථන බිලක් අයකරන රටවල් කිහිපය අතරින් එකකි. ලංකා විදුලිබල සංස්ථාව පෞද්ගලීකරණයෙන් ගලවාගැනිමට වෘත්තීය සම්ති හා අනෙකුත් දේශපාලන බලවේගයන් ක්‍රියාකරගෙන යාම පැසසිය යුත්තකි. නමුත් ඉතා මෑතකදී අනුරාධපුරය හා පොලොන්නරුව දක්වාම ඉන්දියාවේ සිට විදුලිබල සැපයුමක් ලබාගැනීමට ගිවිසුම් අත්සන් කෙරිණි. ප්‍රථම අදියර ලෙස එය ඒ ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක වුවද, ඉන්පසු එය තවදුරටත් පුළුල් කෙරෙනු ඇත. ඉන්දියාව අධිරාජ්‍යවාදයේ කොටස්කරුවෙකු වූයේ ඉතා මෑතකදීය. එය ස්ථිර ව සනාථ කලේ ඇමෙරිකාව හා ඉන්දියාව අතර අත්සන් කෙරුණු න්‍යෂ්ට්ක ගිවිසුමයි. මෙය හදිස්සියේ සිදුවූවක් නොවන අතර එම කොටස් ගනුදෙනුව වසර ගනනාවක් තිස්සේ සැලසුම් කෙරුනක් වියයුතුය. නමුත් කලඑලි රැඟුමට පෙර අපට එය වටහාගත නොහැකි වූයේ තවමත් අපි පසුව අවදිවන්නන් වීම නිසාය. කෙසේවූවත් ඉන්දියාවේ මෙම විදුලිබල ආක්‍රමණය විදුලිබල මණ්ඩලය පෞද්ගලීකරණය කිරීම හා සමාන ප්‍රථිඵල ගෙනදෙන බව අප අදම වටහාගත යුතුය. ඉන්දියාව අප හඳුනාගෙන සිටියේ අපගේ මිතුරෙකු ලෙසයි. නමුත් දැන් දැන් ඉන්දියාවේ නව උවමනාවන් තුල ඔවුන් අප තලාපෙලා දැමීමට සූදානම් වනු දැකිය හැකිය. සන්ටෙල් සමාගම ටාටා සමාගම විසින් මිලට ගැනීමත්, ඉන්දියානු සමාගම් ජංගම දුරකථන ක්ෂේත්‍රයට පිවිසීමත්, ජපන් වාහන පරයා ඉන්දියන වාහන ලංකා වෙළඳපොල ආක්‍රමණය කරමින් සිටීමත්, ඉන්දියානු ආර්ථික ආක්‍රමණයේ පියවරවල් වේ. ඉන්දියාව බැරිනම් පාකිස්තානයෙන් හෝ චීනයෙන් උදව් ගනිමු යැයි අද සමහරු පවසති. රෑ වැටුන වලේ දවල් නො‍වැටෙන ලෙසත්, කවරෙක් කවරෙකුට සැබැවින්ම හිතවත් වේද? යන සංස්කෘත කියමනත් මෙහිදී සිහිපත් කරනු වටී. චීනය මෑතදී හම්බන්තොට වරාය සෑදීටමට උදව් කිරීමට ඉදිරිපත් විය. එම ගිවිසුම් ගැන සියල්ල නොදැන සිටියත් චීනය පවා මේ සැරසෙන්නේ දාන පාරමිතාව පිරීමට නොවන බව අප වටහාගත යුතුය. හම්බන්තොට වරාය ඉදිකිරීමෙන් අනතුරුව එහි ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් චීනය කුමන වගකීමක් හා අයිතිවාසිකමක් දරයි ද යන්න ගැන තවමත් හරිහමන් තොරතුරක් නැත. මෑතකදී මාලදිවයිනේ යුධ කඳවුරක් ඉදිකිරීමට චීනය සාකච්ඡා කල බව මෙහිදී සිහිපත් කල යුතුය.

මේ ආකාර‍යෙන් බලන විට අපි මරණ තුනක් මැද පැණිකමින් සිටින බව පැහැදිලි වේ. කල යුත්තේ කුමක්ද?

සියල්ලන්ට ම පෙර අවදිවෙමු!